Τελικά όταν κάτι συμβαίνει, αργά ή γρήγορα καμία προπαγάνδα δεν μπορεί να το κρύψει. Μπορεί διάφοροι κυβερνητικοί να έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να ωραιοποιήσουν τη δήθεν πολιτική συμφωνία που επετεύχθη στο τελευταίο Eurogroup, τώρα όπου η παλέτα των μέτρων ξεδιπλώνεται, αρχίζουν να πυκνώνουν και τα σύννεφα. Και όπως ήταν αναμενόμενο, οι τριγμοί έρχονται από τους μέσα.
Μια σειρά βουλευτών ή στελεχών της συμπολίτευσης συντονίζονται αυτές τις ώρες πάνω στο πεδίο της αμηχανίας για τα νέα επώδυνα μέτρα. Οι μέχρι στιγμής αντιδράσεις τους δεν λαμβάνουν γενικευμένα χαρακτηριστικά. Είναι όμως ενδεχομένως το προανάκρουσμα μιας κρίσης της επισφαλούς πλειοψηφίας των 153 βουλευτών, οι οποίοι σήμερα συμπιέζονται από την ταλαιπωρημένη κοινωνία και την οργή της, την κυβερνητική φθορά που επέφεραν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και βέβαια από την ίδια τη συνείδησή τους. Προσθέστε εδώ τα τύμπανα του πολέμου που μοιάζει να κρατούν οι εσωτερικοί κομματικοί αμφισβητίες. Και αξίζει να θυμόμαστε πως η αριστερή τάση των 53 είχε βάλει ως όρο από το τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πως η όποια συμφωνία πρέπει να συζητείται και στο κόμμα, στα όργανα και όχι μόνο στο Μέγαρο Μαξίμου.
Κάτι ακόμη: η φάση κρίσης που διανύει η σχέση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ένας ακόμη πονοκέφαλος για τους κυβερνώντες. Και ο γολγοθάς τους τώρα αρχίζει στο φόντο –μην ξεχνιόμαστε –μιας ανολοκλήρωτης και σερνάμενης αξιολόγησης. Ο ρωμαϊκός θρίαμβος ήταν φούσκα, όπως γράψαμε χθες εδώ. Πιθανόν θα έχει και κρότο, αρκεί να μη διαλύσει τη χώρα.