Αναζήτηση
«Το ΠΑΣΟΚ βρωμάει» λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, επικεντρώνοντας τις αναφορές στους στον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Ανδρέα Λοβέρδο –μάλλον θα τους θεωρούν πιο «άπλυτους». Εστω και με όρους οσμής, έχει ανοίξει μια συζήτηση, μετά και την παρέμβαση Φίλη, για το αν μπορεί να υπάρξει συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ.
Προσώρας, τα κυβερνητικά στελέχη αντιμετωπίζουν το σχετικό θέμα περισσότερο με χαιρεκακία, διότι, κακά τα ψέματα, έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι που ίσχυαν επί δεκαετίες.
Θυμάμαι για χρόνια το μόνιμο ερώτημα στα στελέχη του Συνασπισμού να είναι αν θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, όπως είπαμε, συμβαίνει το ανάποδο. Ρωτούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τι θα πράξουν μετεκλογικά και αν μπορούν να συνυπάρξουν σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι η οριοθέτηση των σχέσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ φαντάζει ως το κομβικό ερώτημα για όλο τον ενδιάμεσο χώρο.
Το Ποτάμι και η πρωτοβουλία Ωρα Αποφάσεων (Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης, Ραγκούσης, Μεϊμάρογλου, Δατσέρης) ξορκίζουν κατηγορηματικά οτιδήποτε σχετίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτιμούν ότι η ανάκαμψη της χώρας περνά μέσα από τη δεινή ήττα του κυβερνώντος κόμματος ή ακόμα και την εξαφάνισή του. Χαριτολογώντας θα λέγαμε ότι ακόμα δεν έχουν πει μόνο ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ βρωμάει».
Αντιθέτως, στη Χαριλάου Τρικούπη τροφοδοτούν τη σχετική παραφιλολογία λόγω των ίσων αποστάσεων που τηρούν απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ είναι κυρίαρχα τα αντιδεξιά σύνδρομα, τα οποία ενισχύονται και από το επίθετο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Καλά διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ιδανικό για το ΠΑΣΟΚ θα ήταν στις επόμενες εκλογές η ΝΔ να πάρει αυτοδυναμία και να μη χρειαστεί να γίνει καμία συζήτηση με την επάρατο Δεξ(ι)ά. Κάποιοι, δε, το πάνε ένα βήμα παραπέρα και επικαλούμενοι μια σειρά από ευρωπαϊκά παραδείγματα, μιλούν ακόμα και για το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας με τον (ηττημένο) ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι προφανές ότι αυτή η στρατηγική προσκρούει στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος, μολονότι είναι από τους λίγους πολιτικούς που έχει ξεκάθαρο σχέδιο για τη χώρα, δεν φαίνεται να έχει καταλήξει στο κομματικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί το σχέδιό του. Εξού και οι ταλαντεύσεις του σε συνδυασμό και με τις τροχιοδεικτικές βολές στην κυρία Γεννηματά.
Η λογική λέει ότι όλο το επόμενο διάστημα και όσο θα είναι σε εκκρεμότητα η διαπραγμάτευση και θα κυριαρχεί το κλίμα της αβεβαιότητας, τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου θα ετεροκαθορίζονται με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη ΝΔ.
Και εδώ είναι, λοιπόν, το μεγάλο τους πρόβλημα. Δεδομένου ότι τα παραδείγματα στην πολιτική διδάσκουν, να επαναλάβω ότι για πολλά χρόνια τον Συνασπισμό τον έτρωγε το σαράκι των σχέσεων με το ΠΑΣΟΚ, πληρώνοντάς το με διασπάσεις και ήττες. Ακριβώς, δηλαδή, με αυτό που κινδυνεύουν τώρα τα κόμματα της Κεντροαριστεράς και του Κέντρου.
