Την ώρα που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης «διαπραγματεύεται» με τους «θεσμούς» την αγορά χρόνου για να κρατηθεί στην εξουσία, η ζωή τραβάει την ανηφόρα. Και οι ΑΝΕΛ επαναφέρουν αναπαλαιωμένη στην κρατική τηλεόραση την εκπομπή των Ενόπλων Δυνάμεων «Με αρετή και τόλμη».
Από τις παρελάσεις (που οι συριζαίοι ονειρεύονταν κάποτε να καταργήσουν) και το Τάμα του Εθνους στην επίσκεψη ομού με χρυσαυγίτες και συριζαίους βουλευτές του υπουργού Αμυνας στα ακριτικά νησιά, ο χουντικής αισθητικής (και ιδεολογίας) μιλιταρισμός αναβιώνει. Βοηθούν και ορισμένα κανάλια που έχουν μετατρέψει όσα τεκταίνονται στον Στρατό και στο υπουργείο Αμυνας σε πατριωτικό θέαμα, βοηθούν και οι δηλώσεις βουλευτών (όπως προχθές του Κωνσταντίνου Κατσίκη των ΑΝΕΛ στον Αθήνα 9.84, που δήλωσε ότι ίσως χρειαστεί η χώρα «να αντιμετωπίσει εχθρικές απειλές με τις Ενοπλες Δυνάμεις»), οπότε η επανάληψη στο κρατικό κανάλι μιας εκπομπής για τα στρατά ίσως θεωρείται κάτι κανονικό για το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η τελευταία φορά που η ΥΕΝΕΔ απασχόλησε τις ζωές μας ήταν στη «Λούφα και παραλλαγή», την ταινία του Νίκου Περάκη (όπου πρωταγωνιστούσε ο νυν πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος). Η επιστροφή μιας αμιγώς μιλιταριστικής εκπομπής στην κρατική τηλεόραση δεν είναι κάτι που δεν έχει σημασία. Σηματοδοτεί την επιστροφή της ανάδελφης εθνικοφροσύνης, των ιδεολογιών της εσωστρέφειας και του απομονωτισμού. Τα εμβατήρια, οι στεγνοί δήθεν πατριωτικοί μονόλογοι, η προπαγάνδιση του έθνους και της ταυτότητας σε μια χώρα που έχει επιλέξει να βρίσκεται στην Ευρώπη είναι αναχρονισμός. Στο επιτελείο του Πρωθυπουργού δραστηριοποιούνται, απ’ όσο ξέρω, πρόσωπα που έχουν υπάρξει αρνητές στράτευσης, που αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης να υπηρετήσουν τον μιλιταρισμό.
Τι έγινε τώρα; Μαλάκωσαν οι συνειδήσεις όλων αυτών; Τους συνεπήρε τόσο πολύ η πολεμική αρετή των Ελλήνων ώστε λησμόνησαν το κιτς που αποστρέφονται; Ή τελικά η εξουσία κατάφερε να λειάνει αντιθέσεις και, πλέον, το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πορεύεται ενιαίο, με αναπεπταμένη τη σημαία, όπως οι γενναίοι του Μπρανκαλεόνε, προς τον επόμενο πανωλεθρίαμβο;