Τα τριχωτά μαμούθ που ζούσαν στην Ανταρκτική μέχρι πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια υπέκυψαν σε σοβαρές γενετικές βλάβες που είχαν συσσωρευθεί λόγω γεωγραφικής απομόνωσης, υποδεικνύει η τελευταία μελέτη.

Η έρευνα αποκαλύπτει ότι οι τελευταίοι πληθυσμοί μαμούθ υπέστησαν ένα είδος γενετικής κατάρρευσης, κάτι που αναδεικνύει τους κινδύνους της γενετικής απομόνωσης που απειλούν αρκετά σύγχρονα είδη.

Κατά την τελευταία εποχή των πάγων, τα μαμούθ ήταν το πιο κοινό μεγάλο φυτοφάγο ζώο στη Βόρειο Αμερική και στη Σιβηρία. Όμως η άνοδος της θερμοκρασίας, και ενδεχομένως οι πιέσεις από τους ανθρώπους κυνηγούς, οδήγησαν σε σταδιακή εξαφάνιση των περισσότερων μαμούθ περίπου πριν από 10.000 χρόνια.

Μικροί μόνο πληθυσμοί τους επιβίωσαν για μερικές ακόμη χιλιάδες χρόνια σε απομονωμένες περιοχές, με τα τελευταία μάλλον στη Νήσο Βράγκελ του Αρκτικού Ωκεανού, όπου εκτιμάται ότι ζούσαν μαμούθ έως πριν από 3.700 έως 4.000 χρόνια. Αλλά, όπως αποκαλύπτει η νέα μελέτη, είχαν πια πολύ άρρωστο DNA.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ρεμπέκα Ρότζερς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, περιγράφουν στην επιθεώρηση PLoS Genetics πώς συνέκριναν το γονιδίωμα ενός μαμούθ που ζούσε προ 45.000 ετών, με ένα της Νήσου Βράγκελ που ζούσε προ 4.300 ετών. Το τελευταίο βρέθηκε να έπασχε από μεγάλο αριθμό γενετικών μεταλλάξεων.

Τα τελευταία μαμούθ είχαν πια χάσει μια σειρά από ζωτικά γονίδια (όπως για την όσφρησή τους ή για την παραγωγή κρίσιμων πρωτεϊνών) και, όπως δείχνει η μελέτη, το τρίχωμά τους είχε αποκτήσει μάλλον μια παράξενη σατινέ γυαλάδα.

Τελευταία Νέα