«Ξεκίνησα να γράφω το έργο με αφορμή την ιδέα των μετέωρων χαρακτήρων. Από αυτή την αβεβαιότητα που βρισκόμαστε, είτε σε οριζόντιο επίπεδο που είναι το κοινωνικό με ότι αυτό σημαίνει στην Ελλάδα του σήμερα, είτε σε κάθετο –όπως έχω μάθει να τα διαχωρίζω – που είναι το υπαρξιακό» λέει η σκηνοθέτρια. «Γιατί βρεθήκαμε εδώ χωρίς καμία οδηγία χρήσης, ποιοι είμαστε, πού πάμε; Αυτή η ιδέα με επισκέφθηκε σε μια στιγμή της ζωής μου, όταν και στο κάθετο και στο οριζόντιο υπήρχε θέμα. Από εκεί και πέρα είχα ανάγκη να ασχοληθώ με αυτά τα ερωτήματα, με τους μετέωρους χαρακτήρες που έβλεπα γύρω μου και μετά έψαξα από το θεατρικό ρεπερτόριο και κατέληξα στους τρεις αγαπημένους μου συγγραφείς: τον Σάμιουελ Μπέκετ, τον Τένεσι Ουίλιαμς και τον Αντον Τσέχωφ. Από τα αντίστοιχα έργα τους “Περιμένοντας το Γκοντό”, “Λεωφορείον ο Πόθος” και “Ο Βυσσινόκηπος” διάλεξα τους ήρωες οι οποίοι έχουν εγκαταλειφθεί από τον συγγραφέα τους. Επίσης, με ενδιέφερε να έχουν όλοι έναν διαφορετικό λόγο που τους κρατάει στη ζωή. Όλοι εθελοτυφλούν, η ψευδαίσθηση βοηθάει να μας κρατάει εδώ».

Οι τρεις ήρωες. «Η Μπλανς (ερμηνεύει η Ζέτα Δούκα) βασίζεται πολύ σε αυτό. Όσο είναι σε αυτόν τον τόπο που είναι οι μετέωροι χαρακτήρες ενώ ο συγγραφέας της έχει πεθάνει, αρνείται να το δεχτεί. Είναι στην άρνηση και στην εθελοτυφλία. Και είναι ένας ιδανικός χαρακτήρας για να αντιπροσωπεύσει αυτό που την κρατάει στη ζωή γι’ αυτό και την χρησιμοποίησα. Ο Φιρς από τον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ (ερμηνεύει ο Σταύρος Ζαλμάς) είναι εγκαταλελειμμένος στο αρχοντικό, τον έχουν ξεχάσει, ανήκει σε ένα κομμάτι του παλιού συστήματος και αυτό που τον κρατάει είναι η πίστη στο σύστημα. Και από αυτό κρατιέται στη ζωή. Εχει ανάγκη την πίστη στο σύστημα, στις αξίες σε κάτι ανώτερο από αυτόν. Και ο τρίτος είναι αυτός που διοικεί αυτόν τον τόπο με τους μετέωρους χαρακτήρες. Δεν βρήκα ιδανικότερο από τον Γκοντό (ερμηνεύει ο Γιάννης Βούρος), ο οποίος είναι ο πιο εγκαταλελειμμένος ήρωας από όλους. Γιατί δεν του δόθηκε ούτε μια ατάκα, ούτε μια κάλτσα για να φορέσει, τίποτα. Ο Μπέκετ τον κράτησε κρυμμένο και νοιώθει ο πιο αδικημένος από όλους και αυτός διοικεί αυτόν τον τόπο ορμώμενος από μια τρομερή φιλοδοξία. Αυτό που τον κρατάει στη ζωή είναι η φιλοδοξία και το παιχνίδι για το παιχνίδι. Οπότε είναι αυτοί οι τρεις άξονες».

Συγγραφή και σκηνοθεσία. «Αυτό που βοηθάει είναι ότι δεν έχω να δώσω λόγο σε κανέναν μεταφραστή ή συγγραφέα για τις αλλαγές που κάνω πάνω στο κείμενο. Και αυτό μου δίνει μια τρομερή ελευθερία. Το άλλο είναι ότι είμαι μήνες μπροστά από τους άλλους συντελεστές και πιο βαθιά στον πυρήνα του έργου από την αρχή. Και έτσι έχω κερδίσει πολύ χρόνο ως σκηνοθέτις. Αυτό που κάνει τη ζωή των ηθοποιών ακόμα πιο δύσκολη είναι ότι επειδή έχω κρυμμένες μουσικές μέσα στη γλώσσα, αν αλλάξουν μια λέξη μπορεί εμένα να με κάνει να ασκήσω βέτο, που ίσως φαίνεται παράλογο. Οι δυσκολίες είναι ότι ίσως επειδή σέβομαι πολύ το κείμενο, σκηνοθετικά δεν κάνω εντυπωσιασμούς. Οπότε είναι κάτι ήρεμο σκηνοθετικά, είναι πιο πολύ δουλεμένο υποκριτικά, όχι για να φανεί ο σκηνοθέτης ή οι ηθοποιοί, αλλά αυτό που φτιάξαμε όλοι μαζί σαν έργο».

Μια φράση. «Είναι κάτι πολύ απλό. Οι ήρωες έχουν μείνει με ότι σκηνικά και κοστούμια είχαν τη στιγμή της εγκατάλειψης. Σε κάποια στιγμή η Μπλανς λέει “πάμε με αυτά που έχουμε, με ότι μας έμεινε από το σκηνικό”. Δεν είναι κάποια δυνατή ατάκα, υπάρχουν πολύ πιο δυνατές ατάκες στο έργο, αλλά νομίζω ότι είναι αυτό που έχουμε ανάγκη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, αλλά και την κάθε ανθρώπινη στιγμή που βρισκόμαστε μετέωροι. Αυτό είναι που μας δίνει κουράγιο και ήταν ο βαθύς λόγος που ξεκίνησα να γράφω το έργο».

Ταυτότητα της παράστασης

«Ο Συγγραφέας σου Πέθανε»

Κείμενο / Σκηνοθεσία: Άσπα Καλλιάνη

Σκηνικά / Κοστούμια: Γιώργος Γεωργίου

Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Μελισσινός

Ηχητικός Σχεδιασμός: Κωστής Κόντος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ίρις Κανδρή

Παίζουν: Γιάννης Βούρος,Σταύρος Ζαλμάς, Ζέτα Δούκα.

Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8-12, Γκάζι, τηλ. 210-3428.650). Δευτέρα στις 18.30 και Τρίτη στις 21.30.

Τελευταία Νέα