Αναζήτηση
«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις!» έλεγαν οι γιαγιάδες μας –πλην ίσως της γιαγιάς Τσίπρα.
Ετσι λοιπόν ο Πρωθυπουργός μάζεψε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο να τους ανακοινώσει περιχαρής ότι «η χώρα επέστρεψε ύστερα από επτά χρόνια σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και μάλιστα επέστρεψε μέσα στο 2016».
Αλλά την ίδια στιγμή που επέμενε ότι «αυτή είναι η αδήριτη πραγματικότητα», η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωνε επισήμως ότι το τέταρτο τρίμηνο του 2016 η χώρα κατέγραψε ύφεση… 1,2%!
Ούτε συνεννοημένοι να ήταν!
Απορία πρώτη. Πώς είναι δυνατόν ένας Πρωθυπουργός να κάνει τέτοιες εξαγγελίες στο Υπουργικό Συμβούλιο χωρίς να έχει τη βεβαιότητα ότι δεν θα διαψευστεί πριν καν τελειώσει το Υπουργικό Συμβούλιο;
Απορία δεύτερη. Αντε να δεχτώ ότι ο Πρωθυπουργός δεν καταλαβαίνει πολλά από οικονομία κι ούτε άλλωστε έχει ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Πώς είναι δυνατόν κοτζάμ οικονομικό επιτελείο να μην έχει αίσθηση των πραγμάτων και να τον αφήνει να εκτίθεται με τέτοιον βάναυσο τρόπο;
Η απάντηση δυστυχώς είναι απλή: επειδή μπλέξαμε με καλαμπουρτζήδες. Υποψιάζομαι πως ούτε τους αριθμούς δεν ξέρουν να διαβάζουν.
Είμαι βέβαιος πως όταν κάποτε τελειώσει αυτή η περιπέτεια, θα έχει ενδιαφέρον να καταγραφεί πόσες φορές οι αριθμοί τους έμειναν στις κουβέντες.
Κι επειδή αποκλείεται να φταίνε οι αριθμοί, μάλλον φταίνε οι κουβέντες.
Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί επιλέγουν και κυρίως γιατί επιμένουν να εκτίθενται.
Η μια ερμηνεία είναι η παλιά κομμουνιστική συνταγή για τις μικρές νίκες που καλούνται να αντιπαλέψουν τη μεγάλη ήττα.
Χάσαμε, ας πούμε, στον Γράμμο, αλλά εννέα νέα μέλη γράφτηκαν σήμερα στην ΚΟ Νυχτοφυλάκων.
Η άλλη ερμηνεία είναι πως δεν το κάνουν σκόπιμα, αλλά η πραγματικότητα εκπλήσσει και τους ίδιους.
Εχουμε πέσει έξω σε όλες τις εκτιμήσεις μας, έχει παραδεχτεί ο Φίλης. Η παρατήρηση αποδεικνύεται αναντίρρητα ορθή εκ του αποτελέσματος. Αλλά η παραδοχή θα έπρεπε να οδηγήσει σε κάποιον στοιχειώδη προβληματισμό: κάτι συμβαίνει και πέφτουν συνεχώς έξω σε όλα.
Δεν μπορεί να φταίει συνέχεια το ΔΝΤ, ο Σόιμπλε, ο Μητσοτάκης κι η διαπλοκή. Δεν γίνεται να είναι πάντα στραβός ο γιαλός.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο κι αδιόρθωτο πρόβλημα της συγκεκριμένης κυβέρνησης: η σχέση της με την πραγματικότητα.
Νομίζει ότι είναι στο χέρι της να διαμορφώσει τα πράγματα όπως θέλει, αρκεί να τα παρουσιάσει όπως τη συμφέρουν. Λάθος.
Χθες αποδείχτηκε ενδεχομένως πως το παιχνίδι της κουβέντας έχει πάντα πλάκα. Αλλά όταν χάνουν συνέχεια οι ίδιοι, μάλλον αρχίζει να μην έχει ενδιαφέρον.
