Ηταν μια προσέγγιση ελαφρώς λυρική. Και τεχνοκρατική συνάμα. Θεωρητικά αυτά τα δυο δύσκολα ταιριάζουν, ο Αλέξης Τσίπρας ωστόσο τα κατάφερε. «Τώρα», είπε στο Υπουργικό του Συμβούλιο χθες, «είμαστε σε θέση να συνθέσουμε την άνοιξη της ελληνικής οικονομίας». Αφού τους ενημέρωσε πως «η χώρα επέστρεψε μετά από επτά χρόνια σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, και μάλιστα επέστρεψε από το 2016». Για την ιστορία, υπήρχε και μια ανδρεοπαπανδρεϊκή πινελιά στην τσιπρική ομιλία, αφού δήλωσε υπερηφάνως πως «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Το ύφος όμως δεν έχει σημασία. Γιατί την ώρα π’ άνθιζαν τα κλαδιά και έβγαζε η γης χορτάρι, η ΕΛΣΤΑΤ έδινε στη δημοσιότητα τα αναθεωρημένα στοιχεία για το ΑΕΠ, σύμφωνα με τα οποία το 2016 έκλεισε με οριακή ύφεση. Με δυο λόγια, κάποιος στο πρωθυπουργικό γραφείο έκανε μια γκάφα οσκαρικών προδιαγραφών. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση δεν ενημερώνεται για αυτά τα στοιχεία μαζί με το υπόλοιπο πόπολο αλλά μερικές ημέρες πριν. Το αποτέλεσμα; Ο Τσίπρας, λένε αυτοί που ξέρουν, έγινε έξαλλος. Να δούμε ποιος θα την πληρώσει.
Κυρίες
Πρόκειται για μια ιστορία που ξεκινά το μακρινό 2009. Τότε βρέθηκε για πρώτη φορά στο πράσινο ψηφοδέλτιο της Α’ Αθήνας η Κατερίνα Διαμαντοπούλου. Η συνεπώνυμή της Αννα Διαμαντοπούλου τη θυμήθηκε τις προάλλες μιλώντας στον Ιανό για το κόμμα που άφησε πίσω. Είπε, λοιπόν, η Αννα πως το 2012 το ΠΑΣΟΚ τής φέρθηκε «ανέντιμα» γιατί «στο ψηφοδέλτιο βάλανε υποψήφια ακριβώς με το δικό μου όνομα». Η Κατερίνα τής απάντησε προ ημερών με ανοιχτή επιστολή –και διόλου κόσμιο ύφος γιατί, κατά τα λεγόμενά της, την έχει «κουράσει» αυτό το σίριαλ. Μερικές από τις πιο ζουμερές κατηγορίες που εξαπέλυσε εναντίον της πρώην υπουργού διατυπώθηκαν ως ερωτήσεις. Οπως το «γιατί δεν λες ότι το 2009, προκειμένου να εμποδιστεί η πιθανή εκλογή μου, έβαλες στο ψηφοδέλτιο τρεις στοχευμένες υποψηφιότητες κατόπιν υπόδειξης από εταιρεία δημοσκοπήσεων που πλήρωνες για να αναλύσει το προφίλ μου και να σου συστήσει τρόπους πολιτικής εξόντωσής μου;». Βέβαια, πολλοί θυμούνται τις προεκλογικές της αφίσες. Εκείνες που υπέγραφε ως «Αι. Διαμαντοπούλου». Συνομιλητές της Αννας που δεν θέλει καν –αν όχι απαξιοί –να απαντήσει στο συγκεκριμένο γράμμα επισημαίνουν, πάντως, πως στον Ιανό δεν ανέφερε το όνομα της Αικατερίνης.
Δημοσκοπήσεις
Αγαπημένο θέμα συζήτησης στον κεντροαριστερό χώρο αυτήν την περίοδο είναι οι δημοσκοπήσεις. Παρότι διαβάζουν πάνω-κάτω τις ίδιες μετρήσεις, καταλήγουν –τι πρωτότυπο! –σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ο καθένας τον φορέα του και την ανάγνωσή του δηλαδή. Χθες, ας πούμε, στην κίνηση των τριών γιόρταζαν για τη δημοσκόπηση της Pro Rata. Σύμφωνα με αυτήν, αν έκαναν κόμμα, θα μπορούσαν να φτάσουν το εκλογικό κατώφλι. Ενα 3% δίνει πιθανότητες από 80% και πάνω να τους ψηφίσει κι ένα 8% πάνω από 50%. Οταν τους πήραν τηλέφωνο, όπως λέει ένας από τους τρεις, ούτε οι ίδιοι δεν το πίστευαν. Η πολιτικώς ορθή αιτία για τούτη τη χαρά είναι πως «δικαιώνεται η άποψή μας πως η μόνη λύση για να ενωθεί ο χώρος είναι ένα νέο κόμμα». Πίσω από τις γραμμές; Ελπίζουν, όπως τουλάχιστον αναφέρουν οι άσπονδοι φίλοι τους, να αποκτήσουν δυναμική. Γιατί οι άλλοι του χώρου τούς αντιμετωπίζουν, σύμφωνα με τη γλαφυρή διατύπωση γνωστού κοινοβουλευτικού, κάπως έτσι: «Αν έχεις ψιλικατζίδικο, ζητάς από τη μικρομεσαία επιχείρηση στη γωνία και το σουπερμάρκετ να έρθουν μαζί σου για να φτιάξετε το ψιλικατζίδικο;». Δεν χρειάζεται να επισημανθεί ποιος είναι το ψιλικατζίδικο και ποιος το σουπερμάρκετ. Μόνο ότι πλέον οι ιδιοκτήτες του πρώτου δεν φαίνεται να υπολογίζουν και πολύ τη μικρομεσαία επιχείρηση της γωνίας.
«Την αγαπώ»
«Την ΕΡΤ την τιμώ και την αγαπώ». Νίκος Ξυδάκης χθες το πρωί από το στούντιο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Ηταν μάλλον ο άνθρωπος Ξυδάκης γιατί ο δημοσιογράφος Ξυδάκης στο Φόρουμ των Δελφών την αποκάλεσε «τραγική» και «τριτοκοσμική». Εσπευσε όμως στα πλατό της για να της δώσει, όπως είπε, εξηγήσεις. Και της έδωσε. Περίπου. Γιατί οι συνάδελφοι εκεί δεν κατάλαβαν το «context» όσων είπε. Κοινώς, ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ να προστατεύσει «τον πυλώνα που λέγεται δημοσιογραφία και μίντια» ήθελε. Κατανοητό. Σύσσωμο το κόμμα του, άλλωστε, ματώνει καθημερινά για τον πλουραλισμό της ενημέρωσης. Και πιθανόν γι’ αυτόν τον λόγο μεταπήδησε κι εκείνος από τη δημοσιογραφία στην πολιτική.
