Στο κυνήγι της εξουσίας υπήρχε πάντοτε έλλειμμα συλλογικού πνεύματος. Πρόκειται για ένα ατομικό παιχνίδι με ψήγματα ομαδικότητας που υπάρχουν για να παραπλανούν τους αιθεροβάμονες.
Πέρυσι τον Ιανουάριο, το σημείωμα υπό τον τίτλο «Ποδοσφαιρικό ζατρίκιον» κατέληγε: «Στο ποδοσφαιρικό ζατρίκιον η “φιλία” δεν έχει θέση στο παιχνίδι. Και τότε κάποιοι θα θυμηθούν αυτό που λένε οι Ολλανδοί σε ανάλογες περιπτώσεις: καλύτερα χαστούκι από φίλο παρά φιλί από εχθρό».
Το εγερτήριο συνειδήσεων που επιχειρήθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο με στόχο την κάθαρση και την απομόνωση του κοινού εχθρού αποδείχτηκε εξωραϊσμός της πραγματικότητας.
Πρώτα ο Ιβαν Σαββίδης με την περίφημη φράση του «ο ΠΑΟΚ ήταν μόνος του 90 χρόνια, αλλά και σήμερα είναι μόνος του». Ακολούθησε ο φιλο-ολυμπιακός Τύπος που ανέδειξε τη μοναξιά του ηγέτη της πειραϊκής ομάδας «που στέκει ολομόναχος κυματοθραύστης σε κάθε κακόβουλη επίθεση».
Είναι προφανές πια πως η ζύμωση για την ποδοσφαιρική εξουσία βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο της.
Η δράση της «Συμμαχίας» αποδείχτηκε ένα κυνήγι της ματαιότητας όταν έγινε πια αντιληπτό πως το διάδημα της ποδοσφαιρικής εξουσίας θα το φορέσει μόνο ένας.
Ούτε οι τίτλοι ούτε τα λεφτά από το Τσάμπιονς Λιγκ αποτελούν κομμάτια μιας πίτας. Οσοι ζούσαν μέσα στη φούσκα του ρομαντισμού γέμισαν σαπουνάδες από το σκάσιμό της. Τουλάχιστον όμως ήρθαν επιτέλους σε επαφή με την πραγματικότητα.
Τελευταία Νέα