Η Νίκολα Θορπ δούλευε στην υποδοχή της βρετανικής εταιρείας Portico που έχει αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα ως προς την εμφάνιση των γυναικών υπαλλήλων της. Ανάμεσα στους κανόνες, ότι πρέπει να φορούν τακούνια από πέντε έως δέκα πόντους. Η Θορπ πήγε μια μέρα στο γραφείο της με παπούτσια φλατ και οι ιδιοκτήτες την απέλυσαν. Εκείνη τότε κατέφυγε στον «συνήγορο του πολίτη», δηλαδή στο Διαδίκτυο. Γρήγορα συγκεντρώθηκαν 150.000 υπογραφές εξοργισμένων γυναικών που θεωρούν τις ενδυματολογικές ντιρεκτίβες σεξιστικές και συστημικές. Το θέμα έφτασε στη βρετανική Βουλή, όπου ανταλλάχθηκαν λεκτικές «τακουνιές».

Ως γυναίκα με καταπονημένους ταρσούς και μετατάρσια ύστερα από δεκαετίες τραμπαλίσματος σε δωδεκάποντα, να καταθέσω, κατ’ αρχάς, τη συμβουλή του ορθοπεδικού μου, ότι τα εντελώς φλατ παπούτσια ταλαιπωρούν τα πόδια όσο και οι γόβες στιλέτο και ότι το ιδανικό ύψος τακουνιών είναι τα πέντε εκατοστά. Οσο για τα περί σεξισμού, είναι, σε αυτήν την περίπτωση, το άλλοθι της πολιτικής ορθότητας για να υπερασπιστεί, ως ηθικό απέναντι στο κατεστημένο, κάτι που τελικά λειτουργεί πιο συστημικά από τα πλέον κατεστημένα σχήματα. Τα τελευταία χρόνια, το λεγόμενο αντισύστημα επικοινωνείται τόσο οργανωμένα, κανονιστικά και αναμενόμενα, με αναπαραγωγή κλισέ, πολύ συχνά και με αυταρχισμό που είναι η άλλη όψη του συστήματος. Ενίοτε δε και η πιο συντηρητική. Για παράδειγμα, το πρωθυπουργικό αγραβάτωτο δεν είναι γροθιά στο πολιτικό κατεστημένο αλλά αφιέρωμα στο επαναστατικό λουκ της δεκαετίας του 1970. Με μια φράση, τις ντιρεκτίβες, γενικώς, δεν τις πολεμάς με άλλες ντιρεκτίβες. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι και ο Τραμπ ως αντισυστημικός εκλέχθηκε.

Τελευταία Νέα