Περνάει ο χρόνος και φεύγει γρήγορα. Όμως άνθρωποι που με κάποιο τρόπο έπαιξανρόλο στη ζωή μας και άφησαν έντονο το απότύπωμά τους με την απουσία τους η έννοιατου χρόνου μοιάζει με στιγμή.
Σαν θές, κιας πέρασε ένας χρόνο, ο Κώστας Κουτσομύτης, ο κινηματογραφιστής πουέβαλε την ελληνική λογοτεχνία σε όλα τα σπίτια από την μικρή οθόνη και μας χάρισεμερικές από τις καλύτερες τηλεοπτικές στιγμές μας, πέρασε στην αθανασία.
Το Αρχείο της ΕΡΤ στη μνημη του Κώστα Κουτσομύτηπαρουσιάζει το ψηφιοποιημένοαφιέρωμα που είχε κάνει στον σκηνοθετη, στην εκπομπή «Δρομοι» ο ΆρηςΣκιαδόπουλος.
Στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ www.ert.gr και στη διεύθυνσηhttp://www.ert.gr/kostas-koutsomytis-10-martiou-2016/ ο σκηνοθέτηςαυτοπαρουσιάζεται στο φακό της εκπομπής.
Γεννημένος στα Γρεβενά, μιλάει για τοοικογενειακό του περιβάλλον και τα ερεθίσματα της παιδικής του ηλικίας στην Κοζάνητη δεκαετία ’50. Αναφέρεται στη σημασία που είχε για εκείνον ο κινηματογράφος ότανσε νεαρή ηλικία αναζητούσε διέξοδο από την κοινωνία της επαρχίας και αφηγείται τηνπερίοδο των σπουδών του στη Βιέννη, στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου.
Ιδιαίτερηέμφαση δίνεται στην μετέπειτα καλλιτεχνική του πορεία και τις δουλειές του για τηντηλεόραση, τα πετυχημένα τηλεοπτικά σήριαλ μεταφορές λογοτεχνικών έργων.
Με αφετηρία, τον «Άγνωστο Πόλεμο», τον «Παράξενο Ταξιδιώτη» και το «Εκείνος κιΕκείνος» γύρισε πάνω από 15 σήριαλ, μεταφορές γνωστών λογοτεχνικών έργων.
Ο ίδιος,από το λιμάνι της Ραφήνας, θυμάται τα γυρίσματα παλιότερων δουλειών του στον ίδιοτόπο που για εκείνον νοηματοδοτείται επιπλέον καθώς συνδέεται με την γεγονός τηςάφιξης των πρώτων προσφύγων του 1922.
Η εκ βαθέων αφήγησή του φωτίζει τη σχέση του δημιουργού με την ιστορία του 20ου αιαλλά και το όραμά του, αφού μέλημά του αποτελούσε μέσα από τη μεταφορά τηςλογοτεχνίας στη μικρή οθόνη τόσο η ποιότητα της τηλεόρασης όσο και η επαφή τηςνέας γενιάς με το ιστορικό παρελθόν.
Ανάμεσα στις τηλεοπτικές σειρές που είχεσκηνοθετήσει ήταν και οι εξής: «Η αγάπη άργησε μια μέρα», «Τα παιδιά της Νιόβης»,«Ματωμένα Χώματα», «Οι μάγισσες της Σμύρνης», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά»,«Πρόβα Νυφικού», «Η εκτέλεση», από τις οποίες παρακολουθούμε σκηνές καθ’ όλη τηδιάρκεια της εκπομπής.
Επίκεντρο των έργων του παρά το ιστορικό υπόβαθρο παρέμενε, εξηγεί στην κάμερα,η ανθρώπινη ψυχή και τα πάθη της, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην επιρροήπου δέχθηκε από τον Μπέργκμαν.
Τέλος, μιλάει για τη σημασία των συνεργασιών και τη συμβολή των ηθοποιών στηνεπιτυχία μιας καλής σειράς. Αποτιμώντας τη μέχρι τότε πορεία του λέειχαρακτηριστικά: «Προσπάθησα να κάνω έργα τα οποία και να αρέσουν και να σέβομαιτο κοινό μου».
