Γκάφα, αναποτελεσματικότητα ή επικίνδυνο παιχνίδι με την οικονομία; Ο,τι και να υποθέσει κανείς τα στοιχεία δεν χωρούν αμφισβητήσεις: στην απότομη βουτιά που παρουσίασε το ΑΕΠ το τελευταίο τρίμηνο του 2016, η οποία καταδίκασε σε ακόμη έναν χρόνο ύφεσης τη χώρα, συνέβαλε όχι μόνο η αναμενόμενη συρρίκνωση των ιδιωτικών επενδύσεων που προκαλεί η πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα αλλά και η μείωση των δημοσίων επενδύσεων κατά 15%!

Απίστευτο σε μια περίοδο που θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση να φουλάρει τις μηχανές και να υπερβεί τον εαυτό της για να μη χαθεί ούτε ευρώ δημοσίων επενδύσεων από την αγορά και η ευκαιρία να επιστρέψει η οικονομία στην ανάπτυξη ύστερα από οκτώ πέτρινα χρόνια ύφεσης.

Αναμενόμενη ωστόσο χαρακτηρίζουν την εξέλιξη αυτή στελέχη και παράγοντες της οικονομίας. Απόρροια της πολιτικής στάσης πληρωμών στο Δημόσιο που έχει κηρύξει η κυβέρνηση για τις ανάγκες της νέας πολύμηνης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Μιας τακτικής που ενώ από τη μία πλευρά ωραιοποιεί τα αποτελέσματα για το πρωτογενές πλεόνασμα, από την άλλη κερδίζει χρόνο προκειμένου οι βουλευτές της συγκυβέρνησης και ο εσωκομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ να χωνέψουν το μεγάλο μαχαίρι στο αφορολόγητο, τις νέες περικοπές στις καταβαλλόμενες συντάξεις και τα σκληρά μέτρα του ΔΝΤ στα εργασιακά.

Κάπως έτσι χάθηκε και το 2016. Και αντί για την επιστροφή στην ανάπτυξη, την οποία με πανηγυρικό τόνο προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός από το Υπουργικό Συμβούλιο, ήρθε η ψυχρολουσία της ύφεσης. Με τον πλέον αδιαμφισβήτητο και επικοινωνιακά με τον χειρότερο για την κυβέρνηση τρόπο αφού τα αναθεωρημένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που κατέγραψαν το αρνητικό πρόσημο στην οικονομία το 2016, δημοσιεύτηκαν σχεδόν ταυτόχρονα με τις διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού για την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Κάπως έτσι, έχει ήδη χαθεί για την ανάπτυξη και το πρώτο τρίμηνο του 2017. Κινδυνεύει, μάλιστα, να χαθεί ολόκληρο το έτος αν επιβεβαιωθούν οι χειρότερες προβλέψεις για ακόμη μακρύτερη διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών έως τον Μάιο – Ιούνιο. Τότε που, όπως προειδοποιούν οι τραπεζίτες, οι χειρότεροι εφιάλτες θα αρχίσουν να επαληθεύονται στην πράξη. Ηδη οι καταθέσεις φυλλορροούν από τις τράπεζες και τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται ξανά. Αν δεν αναστραφεί η τάση φυγής στις αποταμιεύσεις το επόμενο βήμα θα είναι η αυστηροποίηση των capital controls. Και αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι για τον περιορισμό των κόκκινων δανείων, ένα κούρεμα καταθέσεων μετά τα στρες τεστ του πρώτου τριμήνου του 2018 θα είναι περισσότερο κοντά από ποτέ.

Γιατί, τελικά, η οικονομία εκδικείται όσους δεν σέβονται τους κανόνες της.