Αναζήτηση
Πέρασε πολύς καιρός για να διαβάσω αυτό που σε γαλάζιο φόντο έγραφε μετά το τέλος κάποιας εκπομπής στην οθόνη.
«Η εκπομπή περιέχει τοποθέτηση προϊόντων». Τι θέλει να πει το ποιητή; Οτι οι παρουσιαστές είναι προϊόντα και τοποθετούνται αναλόγως; Ελπίζω όχι. Δεν τους τό ‘χω τόσο χιούμορ.
Οπως πολύ σωστά έχετε καταλάβει κι εγώ άργησα, εννοούν ότι σε περίοπτη θέση βάζουν τα προϊόντα και διαφημίζουν την πραμάτεια τους.
Ωραία. Καμία αντίρρηση.
Το θέμα αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον όταν τα διαφημιζόμενα θρονιάζονται φάτσα κάρτα σε όλες σχεδόν της εκπομπές μαγειρικής.
Διότι ο σεφ, να τον πω ευγενικά, είναι αναγκασμένος ο έρημος να φτιάχνει συνταγές αποκλειστικά με το τοποθετημένο μπρος του συγκεκριμένο προϊόν.
Κι όχι μόνο αλλά να το παινεύει κι από πάνω.
Επρεπε να δείτε μια χαριτωμένη μεγαλοκοπέλα να ανοίγει ένα νερουλιασμένο πλαστικό σακούλι, να θέτει τ’ ακροδάχτυλα (το νύχι κάγκελο βαμμένο σκοτωμένο αίμα, και μια δαχτυλιδάρα στο δάχτυλο ίσαμε μια πλάκα Καρύστου δεμένη σε ασήμι) εντός του σιχάματος, να βγάζει ένα σταχτί λιποθυμισμένο ψάρι και με λιγωμένη τη φωνή ν’ αναφωνεί .
–«Μμμμμμ!! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι άρωμα είναι αυτό. Μοσχομύρισε το στούντιο ιώδιο».
Ο κατεψυγμένος μπακαλιάρος τώρα αυτό. Και μετά δεν αρκέστηκε μόνο στο κομπλιμέντο που τού ‘κανε του ιχθύος, τον μαγείρεψε κι από πάνω. Και πώς τον μαγείρεψε. Πειραγμένα. Οπως όλα τελευταία. Πειραγμένα. Από πιάτα μέχρι μυαλά.
Είχε αποφασίσει φαίνεται να κάνει μουσακά, αλλά δεν ήταν τοποθετημένος κιμάς μπροστά της. Ηταν μπακαλιάρος. Ε και; Σιγά που θα κωλώσει. Εκανε «Μπακαλιάρο μουσακά». Κι όχι μόνο. Τον δοκίμασε ζεστό ζεστό το σιχαμένο και ξαναμούγκρισε ηδονικά.
–Μμμμμμμμμμμμ!!!
Κατόπιν δε, κοίταξε με ιερή αγαλλίαση τον ουρανό και αναφώνησε.
–Τι πράγμα Θεέ μου είναι αυτό; Τι γεύση;
Καμία απάντηση εκ του Θείου.
Αυτό είναι η μια περίπτωση. Που διαφημίζεις κατασκευάσματα άλλων.
Υπάρχουν όμως και εκπομπές, μαγειρικής πάντα, που έχει ο παρουσιαστής-σεφ δικά του προϊόντα τοποθετημένα γύρω του.
Αίφνης ένας εξ αυτών, με όλη τη γευστική ευαισθησία ταξιτζή που διαθέτει, έχει εφεύρει ένα ιδιοσκεύασμα, ένα λασπώδες σκορδοστούμπι που το αποκαλεί χαϊδευτικά «πάστα», το οποίο και βάζει παντού.
Μα παντού. Δεν υπάρχει συνταγή χωρίς αυτό. Αρνάκι κάνει; Σκορδοστούμπι. Μαγιονέζα; Σκορδοστούμπι. Μια μέρα μού ‘πανε έβαλε σκόρδο και σ’ έναν δικιάς του επινοήσεως μπακλαβά.
Ενα άλλο επίσης που εντυπωσιάζει σ’ αυτές τις εκπομπές είναι η εφευρετικότης των διαφημιστών. Πάει ο δημιουργός να πάρει το αλεύρι να φτιάξει μια ρημαδοπίτα, κάνει έτσι να το πάρει, αλλά το αρπάζει μάνι μάνι, δεν προλαβαίνεις να δεις τη μάρκα. Σού ‘χει όμως ο πονηρός ο σκηνοθέτης ένα άλλο πακέτο δίδυμο πίσω του ακριβώς που μόλις εξαφανίζεται το έμπροσθεν κυτίον, τσουπ εμφανίζεται το όπισθέν του, όπου ο κάμεραμαν ζουμάρει αργά αργά και βασανιστικά να φέρει σε γκρο πλαν το «Αλεύρι ΑΛΦΑΓΑΜΑ» κι από κάτω το σύνθημα.
«Πες αλεύρι; το ΑΛΦΑΓΑΜΑ σε γυρεύει».
Αυτά με τις εκπομπές γεύσης.
Τώρα με τις εκπομπές των Ενόπλων Δυνάμεων δεν ξέρω τι τοποθετήσεις προϊόντων θα έχουμε.
Στη φωτογραφία πάντως από το γύρισμα της πρώτης εκπομπής είδα με τα ίδια μου τα μάτια τοποθετημένο πρώτη καθεδρία ένα προϊόν. Οχι σε αντικείμενο. Σε υπουργό. Αμύνης μάλιστα.
Αν και νομίζω πως σύσσωμη η κυβέρνηση περιέχει τοποθέτηση προϊόντων.
