Με αφορμή τις υπόγειες έριδες μεταξύ ΚΚΕ και κυβέρνησης για το Μουσείο Νίκος Μπελογιάννης στην Αμαλιάδα, προκύπτει ένα σοβαρό ζήτημα εντελώς πολιτικό και συναρτώμενο με το σημερινό σκηνικό. Ο Μπελογιάννης, στέλεχος του ΚΚΕ, αφιερώθηκε στο κόμμα και την ιδεολογία του και θυσιάστηκε για αυτά. Μπορεί κάποιος να έχει μεγάλες αντιρρήσεις για την εν λόγω κοσμοθεωρία, όμως αυτό είναι σεβαστό και εκτιμητέο. Και όχι τυχαία, οι διαιρέσεις και τα μεταπολεμικά πάθη δεν μπορεί να είναι εμπόδια για έναν υψηλό πολιτικό πολιτισμό ή για τη συλλογική μνήμη.

Σήμερα το ΚΚΕ δίνει τη μάχη της Ιστορίας, παράλληλα με τη δική του πολιτική μάχη. Οι συμβολισμοί έχουν τη σημασία τους για το ιστορικό κόμμα, που το 2018 θα γίνει 100 ετών. Ετσι, είναι τουλάχιστον άστοχο να σπεύδει ο Πρωθυπουργός να εκμεταλλευθεί την ίδρυση Μουσείου για τον Μπελογιάννη.

Προσοχή! Οχι επειδή δεν έχει δικαίωμα. Εξάλλου από κόμμα αριστερής αναφοράς και καταβολής ξεπήδησε και ανήκει και αυτός, παρά τη σημερινή τροπή. Αλλά επειδή μας έχει συνηθίσει σε τελετουργίες και συμβολισμούς που μπορεί να συγκεντρώνουν τα φλας, στερούνται όμως συνέπειας και ουσίας.

Ας μην ξεχνάμε πως η σημερινή κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή επέλεξε τη μάχη των συμβόλων, όπως η επίσκεψη Τσίπρα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής ή ακόμη και το ταξίδι του για τη νεκρώσιμο τελετή του ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο. Οι άνθρωποι όμως κρίνονται από τις πράξεις τους και τη στάση τους. Οχι από την εικόνα ή την οικειοποίηση των ξένων συμβόλων.

Τελευταία Νέα