Η πολιτική διαπραγμάτευση, στην οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να στρέψει τη συζήτηση της εκκρεμούς αξιολόγησης, έχει όλα τα χαρακτηριστικά άλλης μιας απόπειρας αποπροσανατολισμού.
Στην πραγματικότητα, δε, ολοένα και περισσότερες είναι οι ενδείξεις που θέλουν τη διαπραγμάτευση αυτή να αφορά περισσότερο το εσωτερικό και τους ενδοκυβερνητικούς συσχετισμούς και λιγότερο την κουβέντα με τους δανειστές.
Η πολιτική σχέση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου με το Μέγαρο Μαξίμου και τον Αλέξη Τσίπρα εκτιμάται από κομματικούς και θεσμικούς παράγοντες ότι θα κρίνει πολλά –ακόμη και την ίδια τη δυνατότητα άρσης της εκκρεμότητας.
Εδώ και μήνες, από την εποχή του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο του 2016, ο Τσακαλώτος έχει διαμηνύσει ότι ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να σηκώσει μόνος το βάρος των σκληρών μέτρων που αποτελούν προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Το περίφημο «όλοι μαζί τα κάναμε, οι αποφάσεις είναι συλλογικές» το έχει επαναλάβει με κάθε ευκαιρία στις συνεδριάσεις κομματικών οργάνων, ακόμη και σε ομιλίες του στη Βουλή, και κατά τα φαινόμενα η ώρα να αναληφθούν ευθύνες από την ηγεσία της κυβέρνησης πλησιάζει. Από το αν ο Αλέξης Τσίπρας θα το κάνει και με ποιον τρόπο θα κριθούν πολλά τις επόμενες εβδομάδες.
Με δεδομένη την εκτίμηση ότι η «σαλαμοποίηση» της συμφωνίας δεν πρόκειται να διαμορφώσει ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για την κυβέρνηση, η παράταση της καθυστέρησης θα εντείνει και τις πιέσεις στο εσωτερικό της, όπως λένε και βουλευτές της πλειοψηφίας.
Οσο (υποτίθεται ότι) θα διεξάγεται μια πολιτική διαπραγμάτευση με τους πιστωτές για τα μέτρα και τις περικοπές συντάξεων, στην ουσία θα διεξάγεται και μια άλλη, ενδεχομένως και σκληρότερη, διαπραγμάτευση μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και Πλατείας Συντάγματος για το ποιος θα μείνει με τον «μουντζούρη».
Ενόψει αυτών, ο τρόπος με τον οποίο το Μέγαρο Μαξίμου, διά του εκπροσώπου του Δημήτρη Τζανακόπουλου, «έδειξε» το υπουργείο Οικονομικών ως υπαίτιο για την γκάφα του Τσίπρα την προηγούμενη Δευτέρα στο Υπουργικό Συμβούλιο, όταν διαβεβαίωνε ότι το 2016 έκλεισε με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και διαψευδόταν την ίδια στιγμή από την ΕΛΣΤΑΤ, ερμηνεύτηκε ως σαφής ένδειξη της κρίσης που σοβεί στην κορυφή της κυβέρνησης.
ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ. Από το υπουργείο Οικονομικών μπορεί να μην υπήρξε αντίδραση, όμως εδώ και ημέρες στα πέριξ της Πλατείας Συντάγματος έχει αρχίσει να διακινείται ένα σενάριο. Οτι σε περίπτωση αδιεξόδου και εφόσον ο Τσακαλώτος εμμείνει στο αίτημά του για πολιτική κάλυψη προκειμένου να προχωρήσει στη συμφωνία και στον βαθμό που κάτι τέτοιο δεν συμβεί ο υπουργός Οικονομικών είναι διατεθειμένος να παραιτηθεί. Με βάση αυτή την εκδοχή, τη θέση θα αναλάμβανε ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Χουλιαράκης, ο οποίος θα μπορούσε να κλείσει τις εκκρεμότητες περίπου με συνοπτικές διαδικασίες.
Η σεναριολογία αυτή είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί και όπως αναφέρουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι επόμενες συνεδριάσεις κομματικών οργάνων θα φανερώσουν τις διαθέσεις όλων. Στην τελευταία τέτοια συνεδρίαση, ο Τσακαλώτος συγκρούστηκε με τους Παππά και Τζανακόπουλο, κατά πληροφορίες, επειδή διαφώνησε με τη θριαμβολογία περί του τέλους της λιτότητας.
Πέραν όμως όλων αυτών, η μεγαλύτερη εκκρεμότητα από όλες, που θα καθορίσει και τα περισσότερα, είναι άλλη: το τελικό περιεχόμενο της συμφωνίας, ο βαθμός της κυβερνητικής υποχωρητικότητας και η προθυμία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να εγκρίνουν την πιο επώδυνη μνημονιακή συνθηκολόγηση της τελευταίας επταετίας.
Τελευταία Νέα