Αν κάθε φορά ο Περισσός σημειολογεί και συνοψίζει πετυχημένα αυτό που θέλει να πει, η φράση «Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες» τα λέει όλα. Ακόμη και στο μη εξοικειωμένο με την Αριστερά κοινό. Ο Μπελογιάννης ως παράδειγμα στάσης ζωής. Το ΚΚΕ ως φυτώριο και εκκολαπτήριο ηρώων μέσα στην κίνηση των μαζών. Πολύ περισσότερο τώρα που η Ιστορία, η αποκατάστασή της και η στρατηγική επιλογή να ξανατεθεί στο προσκήνιο από τις δυνάμεις του ιστορικού κόμματος είναι στο κέντρο της πολιτικής μάχης του Περισσού και ενόψει του 20ού Συνεδρίου του. Παρά την κριτική μερίδας δημοσιολόγων πως απλώς επενδύει συναισθηματικά και αρμέγει την τεράστια πολιτική κληρονομιά του, η Ιστορία του ΚΚΕ και των ηρώων του πάντα αποτελούσε συνεκτικό κρίκο του πολιτικού του αφηγήματος και των παραδειγμάτων που ήθελε να δώσει στις νεότερες γενιές.

Ετσι καθόλου τυχαία, σε δεκαέξι μέρες (27 Μαρτίου) ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας θα παραβρεθεί στα εγκαίνια του Μουσείου Νίκος Μπελογιάννης στην Αμαλιάδα, που θα στεγαστεί στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο εμβληματικός κομμουνιστής (που εκτελέστηκε με τους συντρόφους του στις 30 Μαρτίου 1952 παρά τη διεθνή κατακραυγή). Οι συμβολισμοί, η μάχη της υπεράσπισης του μαρτυρολογίου του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος είναι πια στην αιχμή του ιδεολογικού δόρατος από τη μεριά του μηχανισμού του Περισσού. Ακόμη και με τον πιο προωθημένο τρόπο όπως με την αποκατάσταση του ιστορικού ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη ή με την οργανωμένη και εμπεριστατωμένη προπαγάνδα – μελέτη – επεξήγηση υπέρ του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και άρα τις πολιτικές επιλογές του κόμματος την περίοδο 1946-1949.

Ο Μπελογιάννης βέβαια είναι τώρα το θέμα και το ΚΚΕ στήριξε το μουσείο, την τεκμηρίωση των στοιχείων με εκθέματα, με υλικό από το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Νίκο Μπελογιάννη και τους αγώνες του εργατικού – λαϊκού κινήματος στην ευρύτερη περιοχή. Η σύμπραξη εδώ περιλαμβάνει βέβαια την πρωτοβουλία του δημάρχου Ηλιδας Χρήστου Χριστοδουλόπουλου και τη συνέργεια του Προεδρείου της Βουλής με τον Νίκο Βούτση για την περάτωση του Μουσείου (θα υπάρξει μάλιστα και μνημόνιο συνεργασίας Βουλής και δήμου).

Η «βλασφημία». Κι εδώ όμως υπάρχει ένα λεπτό παρασκήνιο που αναπόφευκτα θα ξεδιπλωνόταν: ένας αγώνας δρόμου -άτυπος αλλά υπαρκτός –για την πολιτική κεφαλαιοποίηση του μουσείου και των εκδηλώσεων που θα διοργανωθούν. Την ημέρα των εγκαινίων, για παράδειγμα, θα παραβρεθεί και ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε μια υψηλή πολιτική σημειολογία. Τρεις ημέρες προτού συμπληρωθούν 65 χρόνια από την εκτέλεση του Μπελογιάννη (30 Μαρτίου 1952). Το ΚΚΕ –σύμφωνα με πληροφορίες –δεν βλέπει καθόλου θετικά την παρουσία Τσίπρα και αυτό δεν το συνδέει μόνο με το γεγονός πως ο «άνθρωπος με το γαρύφαλλο» (έτσι ζωγράφισε ο Πικάσο τον Μπελογιάννη) υπήρξε αυθεντικό και συνεπές τέκνο του, στέλεχος και αφοσιωμένος στο κόμμα μέχρι τον τραγικό θάνατό του –εκτέλεση από την κυβέρνηση Πλαστήρα. Ο Περισσός συνδέει τη «βλασφημία» Τσίπρα με την εν εξελίξει κυβερνητική δράση του και τα μέτρα κατά του λαού που νομοθετεί στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

«Το ΚΚΕ γενικότερα έχει ένα πρόβλημα όταν με πολιτικά δικά του στελέχη ασχολούνται άλλοι και επιχειρούν να δώσουν τις δικές τους ερμηνείες. Επίσης, σήμερα στη λογική της αντιπαλότητας με την κυβέρνηση, δεν θέλει να λαμβάνει ο Τσίπρας αριστερά πρόσημα στη συνείδηση του κόσμου. Το σωστό είναι βέβαια να περιμένεις να δεις πώς θα τον τιμήσει ο Πρωθυπουργός ή ο Πρόεδρος της Βουλής και αν δεν αναφέρουν ή υπομνηματίσουν την κομματική του ιδιότητα, τότε όντως υπάρχει θέμα» μου λέει πηγή πιο κριτική και επικριτική με τον Περισσό.

Η δράση του. Η αλήθεια είναι βέβαια πως υπάρχει κάτι αναμφισβήτητο. Και ανεξάρτητα από τη σημερινή πολιτική αντιπαράθεση. Ο Μπελογιάννης ανήκει στο ΚΚΕ. Υπήρξε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του κόμματος. Και εκτελέστηκε μαζί με τον Μπάτση, τον Καλούμενο και τον Αργυριάδη ως μέλη του ΚΚΕ –ανεξάρτητα από την κατηγορία που τους επέρριψε το μετεμφυλιακό κράτος.

Την 1η Μαρτίου σε εκδήλωση για την παρουσίαση πρόσφατου βιβλίου με τον τίτλο «Ετσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα – Πλήρη πρακτικά και ιστορικό των δικών Μπελογιάννη – Τα σήματα Βαβούδη» σε επιμέλεια των Γρηγόρη και Σπύρου Σακελλαρόπουλου υπήρξαν δύο παρεμβάσεις στελεχών του ΚΚΕ. Ενας εκ των δύο –ο Κώστας Σκολαρίκος, συνεργάτης του τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ –είπε πως ο Μπελογιάννης δεν είναι ένα «αβλαβές εικόνισμα». Τοποθέτηση ορθή, σωστή, δικαιολογημένη. Ο Μπελογιάννης έδρασε στον χώρο και στον χρόνο του. Εδρασε μέσα στις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος στο οποίο ανήκε. Η προσπάθεια συχνά να αποκοπούν ήρωες ή μάρτυρες από το συλλογικό και την κομματική τους ιδιότητα συγκεντρώνει –και δικαίως –την πολεμική του Περισσού. Ακόμη και εντελώς λανθασμένη συχνά κριτική είναι πως η γνωστή επιστολή Νίκου Πλουμπίδη –που αναλάμβανε την ευθύνη για τον παράνομο κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ –θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναθεώρηση της δεύτερης δίκης Μπελογιάννη, αν η επιστολή δεν καταγγελλόταν από το ΚΚΕ ως κατασκευασμένη από την Ασφάλεια. Κάτι που δεν ίσχυε αφού η επιστολή αναλάμβανε την ευθύνη για τον παράνομο μηχανισμό του κόμματος, ενώ ο Μπελογιάννης σε αυτή τη δεύτερη δίκη και οι συγκρατούμενοί του κατηγορούνταν για κατασκοπεία.

Τελευταία Νέα