Η ιδέα των διαφορετικών ταχυτήτων δεν είναι νέα. Εχει την αφετηρία της στην «Ευρώπη του πυρήνα», που είχε περιγράψει πριν από 25 χρόνια ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Βόκφγκανγκ Σόιμπλε στην κοινή πρόταση με τον τότε ευρωβουλευτή του CDU Καρλ Λάμερς. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια παραδέχτηκε ο Σόιμπλε μιλώντας στις αρχές της εβδομάδας στους ξένους ανταποκριτές στο Βερολίνο. Η σημερινή πρόκληση είναι διπλή: Αφενός είναι οι αυξημένες προσδοκίες για τον ρόλο της Ευρώπης στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αφετέρου εντείνονται οι εσωτερικές εντάσεις και οι αμφιβολίες για τη λειτουργία της Ενωσης όπως είναι σήμερα.  

Η λύση που βλέπει ο Σόιμπλε δεν είναι οι μεγάλες θεωρητικές συζητήσεις για τη θεσμική συγκρότηση της Ενωσης. «Αλλαγές των συνθηκών έχουν τεράστιες δυσκολίες», λέει. «Καθοριστικό είναι να λύσει γρήγορα και αποτελεσματικά ορισμένα κομβικά προβλήματα», συμπληρώνει. Ενα από αυτά είναι το ζήτημα της μετανάστευσης που άπτεται τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής ασφάλειας της ΕΕ. Ενα δεύτερο είναι «η διατήρηση της σταθερότητας στην ευρωζώνη ως τον πυρήνα της οικονομικής ενσωμάτωσης». Χρειάζεται «ρεαλισμός και αποτελεσματικότητα» λέει ο Σόιμπλε, όλα τα άλλα είναι «σχεδόν δευτερεύοντα».

Οπαδός της Ευρώπης του πυρήνα ή των διαφορετικών ταχυτήτων ήταν και ο Πράσινος πρώην υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ. Σήμερα η ΕΕ, συμπιεσμένη ανάμεσα στον Τραμπ και τον Πούτιν, δεν μπορεί να παραμείνει «ήπια δύναμη» υποστήριζε ο Φίσερ σε πρόσφατο άρθρο του στη «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ». Βέβαια, Γαλλία και Γερμανία σε δύο πράγματα δεν θα συμφωνήσουν ποτέ: στα δημοσιονομικά και τα στρατιωτικά. Αλλά η ΕΕ δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να μεταξελιχθεί σε μία σοβαρή πολιτική δύναμη. Γερμανία και Γαλλία, λέει ο Φίσερ, εξήντα χρόνια μετά τη Συνθήκη της Ρώμης, καλούνται και πάλι να διαμορφώσουν την Ευρώπη».

Διάχυτη είναι η προσδοκία στη Γερμανία ότι μετά τις γαλλικές εκλογές θα υπάρξουν άμεσα πρωτοβουλίες, όποιος και αν είναι ο επόμενος γάλλος πρόεδρος.

Φυσικά πλην της Λεπέν.

Τελευταία Νέα