Η θεραπευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της σήψης πρέπει να αρχίζει μέσα σε μία ώρα από την στιγμή που ένας ασθενής θα θεωρηθεί υψηλού κινδύνου γι’ αυτήν, προειδοποιεί η υγειονομική Αρχή της Βρετανίας.
Το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας & Κλινικής Υπεροχής (NICE) ανακοίνωσε ότι στόχος της άμεσης έναρξης της φαρμακευτικής αγωγής είναι να μειωθούν οι θάνατοι από σήψη (ή σηψαιμία, όπως την ξέρει ο περισσότερος κόσμος).
Η σήψη είναι μία απειλητική για τη ζωή, γενικευμένη αντίδρασητου οργανισμού έπειτα από μία λοίμωξη, που αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου των νοσηλευομένων ασθενών.
Υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο κοστίζει κάθε 3,5 δευτερόλεπτα τη ζωή ενός ανθρώπου (ή 18 εκατομμύρια ζωές ετησίως).
Στη χώρα μας, η Ελληνική Ομάδα Μελέτης της Σήψης υπολογίζει ότι σε ετήσια βάση 82.000 άνθρωποι εκδηλώνουν σοβαρή σήψη και σηπτικό σοκ.
Το NICE συνιστά να εκπαιδεύεται το προσωπικό των ασθενοφόρων, οι γιατροί της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και, φυσικά, το προσωπικό των τμημάτων επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων στην αναγνώριση των συμπτωμάτων της σήψης και να διενεργεί τους απαιτούμενους ελέγχους, όπως να παίρνει τη θερμοκρασία και τον καρδιακό παλμό των ασθενών και να τους ελέγχει για εξανθήματα και αποχρωματισμό του δέρματος.
Για να διευκολύνει γιατρούς και νοσηλευτές στο έργο τους, έχει δημιουργήσει ειδικούς αλγορίθμουςπου επιτρέπουν την αναγνώριση των ασθενών με σήψη ανά ηλικία και με βάση την κλινική εικόνα τους (δηλαδή τα συμπτώματα).
Τα κύρια, ύποπτα συμπτώματα για σήψη είναι:
* Υψηλός πυρετός (πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου). Παρά τη χρήση αντιπυρετικών ο πυρετός είναι επίμονος
* Υψηλές σφίξεις (πάνω από 90 καρδιακοί παλμοί το λεπτό)
* Ταχύπνοια (πάνω από 20 αναπνοές το λεπτό)
* Λευκοκυττάρωση (αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων πάνω από τα ανώτατα όρια)
* Αισθητή μείωση της διούρησης
* Απώλεια συνείδησης (π.χ. ο ασθενής δεν μπορεί να μείνει ξύπνιος)
Οι ασθενείς που εκδηλώνουν τέτοιου είδους συμπτώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσα σε μία ώρα από τον ειδικό, ο οποίος θα χορηγήσει άμεσα ενδοφλέβια αντιβιοτική αγωγή για να εμποδίσει την εξάπλωση της λοίμωξης και την επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς.
Αν ο ασθενής δεν βρίσκεται εντός νοσοκομείου όταν εκδηλώσει τα ύποπτα συμπτώματα, η χορήγηση αντιβιοτικού πρέπει να αρχίσει από τον οικογενειακό γιατρό που κάνει τη διάγνωση ή το προσωπικό του ασθενοφόρου, λέει το NICE.
«Σοβαρά συμπτώματα μπορεί να αναπτυχθούν πολύ γρήγορα σε περίπτωση σήψης», δήλωσε η καθηγήτρια Τζίλιαν Λενγκ, αναπληρώτρια εκτελεστική διευθύντρια του NICE.
Και συνέχισε: «Εάν δεν αναγνωρισθούν και αντιμετωπιστούν εγκαίρως οι υψηλού κινδύνου ασθενείς, μπορεί να απομείνουν με μόνιμα προβλήματα ή και να χάσουν τη ζωή τους».
