Κάποτε, σε λιγότερο υποψιασμένες εποχές, θα έλεγε κανείς ότι είναι ζήτημα οπτικής. Αλλά τώρα ξέρουμε: είναι «εναλλακτικό γεγονός». Το κτίριο της οδού Αλκιβιάδου που διαφημιζόταν «εναλλακτικά» από τους καταληψίες του ως «αυτοδιαχειριζόμενο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων», έχει υποστεί τόσες καταστροφές από τους ίδιους, ώστε είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί γι’ αυτό που προοριζόταν από τον Ερυθρό Σταυρό: για τη φιλοξενία ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών.
Στην ίδια εναλλακτική αφήγηση, το κτίριο εκκενώθηκε σκανδαλωδώς επειδή διψούσαν για αίμα, νόμο και τάξη ο εκκεντρικός Δήμος Αθηναίων και οι λοιπές αντιδραστικές δυνάμεις. Στα δικά τους κελεύσματα υποτίθεται ότι παραδόθηκε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη για να κάνει μια δουλειά που κάποτε καταγγελλόταν από τον ημιεπίσημο ιστότοπο του ΣΥΡΙΖΑ ως «χτύπημα στους αυτόνομους χώρους» και τώρα περιγράφεται ως «επιχείρηση εκκένωσης καταλήψεων από την Αστυνομία». Εντάξει, εδώ είναι ζήτημα οπτικής. Επειτα, από το «κάποτε» έχουν περάσει πέντε χρόνια. Και –κυρίως –έχει αλλάξει η κυβέρνηση.
Μπορεί ο ημιεπίσημος ιστότοπος να νοσταλγεί εκείνο το «κάποτε» της εύκολης καταγγελίας και καμιά φορά, με μια συνετή περιοδικότητα, να επιστρέφει σε εκείνους τους μαχητικούς τίτλους. Μπορεί άλλοι να ονειρεύονται ότι προσγειώνονται με αλεξίπτωτα σε δημόσια κτίρια για να καταλάβουν μετά τα χειμερινά ανάκτορα. Το είδος ευδοκιμεί. Η ουσία, όμως, βρίσκεται αλλού: στην επισήμανση του Ερυθρού Σταυρού ότι οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη από ασφαλή διαβίωση –αυτή που θα πρέπει να τους έχει ήδη εξασφαλίσει ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής. Κι ότι κανένας δεν μπορεί να τους εκμεταλλεύεται παρκάροντάς τους σε επικίνδυνες για την υγεία τους υποδομές. Γιατί τότε, το εναλλακτικό γεγονός μπορεί να αποβεί πιο μοιραίο και από πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.
Τελευταία Νέα