Είναι κεκλεισμένων των θυρών. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει μόλις τέσσερις ταινίες και η δύναμη βρίσκεται κυριολεκτικά στα χέρια του κοινού. Το κινηματογραφικό φεστιβάλ Gros Plan, που επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στην Αθήνα στις 25 και 26 Μαρτίου, δεν ανήκει στην κατηγορία των φεστιβάλ που έχουμε συνήθως στο μυαλό μας. Με μότο «Βλέπεις ταινία! Ψηφίζεις! Βραβεύεις!», βάζει τους θεατές στον ρόλο του κριτή. Στην οθόνη του πολυχώρου The Box στην Πλατεία Μαβίλη, λοιπόν, θα προβληθούν το ερχόμενο Σαββατοκύριακο ταινίες από όλο τον κόσμο, οι οποίες, αν και έχουν ταξιδέψει σε σημαντικά φεστιβάλ, δεν έχουν παιχτεί στις ελληνικές αίθουσες. Αυτές μεταδίδονται σε αποκλειστική πρεμιέρα σε ένα ειδικά επιλεγμένο κοινό που έχει προηγουμένως δηλώσει συμμετοχή στο πρότζεκτ. «Η ιδέα είναι ότι υπάρχουν ταινίες που έχουν βραβευτεί σε φεστιβάλ, αλλά δεν έχουν εξασφαλίσει διανομή στην Ελλάδα αφού οι διανομείς αγοράζουν παραγωγές με αυστηρά προσωπικά κριτήρια. Είπαμε να κάνουμε ένα test audience όπως στο Χόλιγουντ, μόνο που εμείς το εφαρμόζουμε σε φάση διανομής» σχολιάζει στο «Νσυν» ο Στέφανος Κόλλιας, καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ.
Στο τέλος κάθε προβολής οι θεατές καλούνται να αξιολογήσουν, να ψηφίσουν κι εντέλει να βραβεύσουν την καλύτερη ταινία. «Σ’ ένα δείγμα 50-100 ατόμων, μοιράζουμε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο. Το έχουμε διαμορφώσει αντίστοιχα με τις έρευνες κοινού που κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση και αποτελούν επί της ουσίας ερωτήσεις για ένα ενεργό σινεφίλ κοινό ώστε να έχουμε ένα γενικότερο δείγμα» αναφέρει ο ιθύνων νους του φεστιβάλ. Στο τέλος της διαδικασίας, όλα τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων θα δημοσιοποιηθούν στους έλληνες διανομείς κινηματογραφικών ταινιών καθώς και στους διοργανωτές κινηματογραφικών φεστιβάλ, με σκοπό οι ταινίες να αποκτήσουν κάποια στιγμή διανομή στην Ελλάδα. «Αν θέλουν όλοι αυτοί να ρισκάρουν, μ’ αυτά τα δεδομένα παίρνουν ένα μικρότερο ρίσκο» υπογραμμίζει ο Κόλλιας.
Αν και οι επιλογές για τις προβολές είναι αρκετές, ο Στέφανος Κόλλιας με τους συνεργάτες του εντέλει καταλήγουν σε περιορισμένο αριθμό ταινιών που θα φτάσουν μέχρι το πρόγραμμα του φεστιβάλ. «Εχουμε μια άτυπη συνεργασία με την πλατφόρμα Filmladen, η οποία μας στέλνει έναν κατάλογο με τις πιο πρόσφατες ταινίες της που θέλει να προωθήσει περισσότερο κι εμείς διαλέγουμε εκείνες που πιστεύουμε ότι θα έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στο ελληνικό κοινό. Φέτος είδαμε 100 περίπου φιλμ και κρατήσαμε τα 4 μόνο» παραδέχεται ο καλλιτεχνικός διευθυντής.
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ. Η αυλαία ανοίγει το ερχόμενο Σάββατο στις 19.30 με την ταινία «El gusto» της Σαφίνεζ Μπουσμπία, μια παραγωγή του 2012 από την Αλγερία. Πρωταγωνιστές είναι μια ομάδα εβραίων και μουσουλμάνων μουσικών που χώρισαν πριν από 50 χρόνια αλλά σήμερα έχουν επανενωθεί. Ολοι τους μοιράζονται την κοινή τους αγάπη κα το πάθος για την παραδοσιακή μουσική chaabi της Αλγερίας. Από την άλλη, η δεύτερη προβολή της ημέρας αφορά το «One of us» του Στέφαν Ρίχτερ από την Αυστρία. Η ταινία, η οποία κυκλοφόρησε την περσινή χρονιά και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αναδεικνύει την ιστορία του Τζούλιαν και του κολλητού του Μάρκο οι οποίοι κάνουν διάρρηξη σε ένα σουπερμάρκετ από την επιθυμία τους να ξεφύγουν από την αστική ανία που τους διακατέχει. Η στιγμή αυτή, ωστόσο, της παιδικής ελευθερίας θα τους αναγκάσει να ωριμάσουν απότομα και σκληρά.
Την Κυριακή το πρόγραμμα ανοίγει με το γαλλολιβανέζικο «Go home» της Τζιάν Σουαΐμπ που στήνεται γύρω από την επιστροφή της Νάντα στη χώρα της, τον Λίβανο. Αν και νιώθει ξένη στην πατρίδα της, εξακολουθεί να έχει ένα μέρος που αποκαλεί σπίτι της: το εγκαταλειμμένο υπό κατάρρευση σπίτι που μοιάζει στοιχειωμένο από τον παππού της, ο οποίος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου. Προσπαθώντας η κοπέλα να ανακαλύψει την αλήθεια, τελικά καταλήγει να γνωρίσει τον εαυτό της. Το φετινό Gros Plan κλείνει με την προβολή της ταινίας «You ‘ll never be alone» του Αλεξ Ανγουάντερ από τη Χιλή. Η αφήγηση αρχίζει με την ομοφοβική επίθεση που δέχεται ο πρωταγωνιστής Πάμπλο. Ο πατέρας του Χουάν καλείται να επιλέξει είτε να πληρώσει τα υπέρογκα ποσά για την ιατρική του περίθαλψη ή να επιδιώξει να γίνει συνεταίρος στην εταιρεία που δουλεύει. Η απόφασή του θα φέρει και τον ίδιο ενώπιον σκληρών προδοσιών και θα μάθει ότι ο κόσμος μπορεί να είναι το ίδιο βίαιος και με αυτόν.