Οι αθλητές γένους αρσενικού που ακολουθούν ένα ιδιαίτερα κουραστικό και απαιτητικό προπονητικό πρόγραμμα μπορεί να έχουν χαμηλότερη λίμπιντο από εκείνους που επιμένουν σε πιο λάιτ αθλητικές επιδόσεις.
Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας μελέτης που έβαλε στο μικροσκόπιο τη σεξουαλική ζωή των αθλητών, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ώρες και τον βαθμό δυσκολίας της προπόνησης.
Τα όσα περιγράφει η ίδια έρευνα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, ρίχνοντας φως σε μια γκρίζα –επιστημονικά –ζώνη. Και αυτό γιατί υπάρχουν ενδείξεις ότι η άσκηση μέτριας έντασης αυξάνει τα επίπεδα της τεστοστερόνης στον ανδρικό οργανισμό. Θεωρητικά, λοιπόν, οι αθλητές έχουν και αυξημένη σεξουαλική επιθυμία.
Ομως, άλλες έρευνες –με κατά κανόνα μικρό δείγμα συμμετεχόντων –δείχνουν ότι η εξουθενωτική και πολύωρη προπόνηση πιθανόν να περιορίζει τα επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Ενα ακόμη αδύνατο σημείο στις προηγούμενες μελέτες είναι ότι οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν στις ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με την άσκηση, όχι όμως στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά που σχετίζονται με τη σεξουαλική ζωή των αθλητών.
Αντίθετα, η νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην αμερικανικήγ επιθεώρηση «Ιατρική και Επιστήμη στον Αθλητισμό και στην Ασκηση», απαντά σε κρίσιμες ερωτήσεις για την ερωτική επιθυμία και τις επιδόσεις των αθλητών στο κρεβάτι.
Πρώτο βήμα για να ερευνήσουν το συγκεκριμένο πεδίο οι ειδικοί ήταν να συντάξουν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο, βάσει του οποίου θα διαμόρφωναν το σεξουαλικό προφίλ των αθλητών. «Πόσο συχνά σκέφτεστε το σεξ ή κάνετε σεξ;» ήταν ένα από τα ερωτήματα που έθεσαν οι ερευνητές. Παράλληλα, δημιούργησαν και ένα δεύτερο ερωτηματολόγιο που είχε ως στόχο να βαθμολογήσει τη συχνότητα και την ένταση της προπόνησης των αθλητών ανά εβδομάδα.
Η εξέταση των αθλητών είχε και συνέχεια: ένα τρίτο σετ ερωτήσεων διερευνούσε την κατάσταση υγείας των ανδρών που συμμετείχαν στην έρευνα, εξετάζοντας επίσης και το ιατρικό ιστορικό τους. Περίπου 1.100 ενήλικοι, για τους οποίους ο αθλητισμός είναι στάση ζωής, απάντησαν σε αυτές τις ερωτήσεις.
Οι ερευνητές ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας και έντασης της άσκησης χώρισαν τους συμμετέχοντες σε κατηγορίες. Επιπλέον, κατηγοριοποίησαν τους αθλητές σε άνδρες με «αυξημένη», «μέτρια» και «χαμηλή» λίμπιντο.
Τι προέκυψε; Οι άνδρες των οποίων η αθλητική ρουτίνα ήταν μέτριας ή χαμηλής έντασης ή διάρκειας φαίνεται να βιώνουν υψηλότερη και συχνότερη σεξουαλική επιθυμία, συγκριτικά με εκείνους που έχουν υιοθετήσει κατά την προπόνηση το μότο «ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο».
Και παρόλο που η ίδια έρευνα δεν εξηγεί τον βιολογικό μηχανισμό που φαίνεται να κοιμίζει τη λίμπιντο εκείνων των αθλητών που δοκιμάζουν τις αντοχές τους κατά την προπόνηση, ο καθηγητής Φυσιολογίας της Ασκησης του Πανεπιστημίου της North Carolina, Anthony Hackney, εκτιμά ότι η σωματική κούραση και τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης έπειτα από μια κοπιαστική προπόνηση είναι οι αιτίες που πιθανόν παγώνουν τη λίμπιντο.