Ως καθηγητή Δημοσίου Δικαίου, το πολύ να τον θυμόντουσαν για τις ιδιάζουσες απόψεις του υπέρ της βίας. Ως ευρωβουλευτής, το πολύ να έκανε καμιά ερώτηση και να πρωταγωνιστούσε σε κανέναν καβγά. Δύσκολα δηλαδή θα άφηνε ανεξίτηλο στίγμα στην Ιστορία του τόπου. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ τού επιφύλασσε άλλη τύχη. Του ανέθεσε την καυτή καρέκλα του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Κι έτσι η χώρα απέκτησε τον «νόμο Κατρούγκαλου», θύματα του οποίου είναι σήμερα εκατομμύρια μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες και συνταξιούχοι.
Οι παροικούντες τα κυβερνητικά γραφεία θυμούνται την οργή του Πρωθυπουργού όταν κατάλαβε τι τερατούργημα είχε δημιουργηθεί. Κανονικά θα έπρεπε να φωνάξει τον υπεύθυνο και να τον αποπέμψει μετ’ επαίνων: νέος ήταν ακόμη, σε κάποιο πανεπιστήμιο θα συνέχιζε την καριέρα του. Επειδή όμως κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με παραδοχή ήττας, ο Τσίπρας προτίμησε να μεταθέσει τον Κατρούγκαλο στη φαινομενικά ακίνδυνη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών. Η πληθωρική παρουσία του Κοτζιά ήταν βέβαιο ότι θα τον εξουδετέρωνε.
Αλλά το ένα λάθος δεν διορθώνεται με ένα άλλο. Κι ένας Κατρούγκαλος δεν ελέγχεται εύκολα. Οταν λοιπόν ρωτήθηκε τις προάλλες από τον Σκάι τι θα απαντούσε σε ενδεχόμενο αίτημα να γίνουν τουρκικές προεκλογικές συγκεντρώσεις στην Ελλάδα, ξεδίπλωσε με αριστοτεχνικό τρόπο τις απόψεις του. Είπε ότι δεν πρέπει το προεκλογικό κλίμα να επεμβαίνει (sic) και να δηλητηριάζει τις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Και μπαίνοντας στο ζουμί, σημείωσε ότι οι σχέσεις μας με την Τουρκία πρέπει να είναι φιλικές και ότι, κατόπιν αυτού, δεν υπάρχει λόγος να απαγορεύσουμε την επικοινωνία με τούρκους αξιωματούχους, που έχουν άλλωστε και στο παρελθόν επισκεφθεί τη Θράκη.
Ο υπουργός αγνοεί προφανώς στοιχειώδη πράγματα. Οπως επισήμανε σύσσωμη η αντιπολίτευση, οι μουσουλμάνοι που ζουν στη Θράκη δεν μπορούν να ψηφίσουν σε τουρκικές εκλογές ή σε τουρκικά δημοψηφίσματα. Οχι επειδή δεν είναι Τούρκοι (πολλοί έτσι δηλώνουν), αλλά επειδή είναι έλληνες πολίτες. Αντίθετα με τους μουσουλμάνους που ζουν στην Ολλανδία, στη Γερμανία ή στη Γαλλία, δεν έχουν την τουρκική υπηκοότητα. Αρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει σε ελληνικό έδαφος προεκλογική συγκέντρωση οποιουδήποτε τουρκικού κόμματος.
Η άγνοια, βέβαια, δεν είναι προς θάνατον. Ολοι γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι. Οχι όμως και ο πολιτικός που εξακολουθεί να επιμένει ότι η συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων δεν έχει χάσει ούτε ένα ευρώ. Ο Κατρούγκαλος γηράσκει αλλά δεν διδάσκεται, γιατί γνωρίζει τα πάντα και δεν κάνει λάθος ποτέ. Απλώς διαστρεβλώνουν τις δηλώσεις του οι «μονταζιέρες των κίτρινων ΜΜΕ».
Ενας άνθρωπος που έχει διατελέσει πρόεδρος του Σωματείου Φίλων της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης δεν θα έπρεπε κανονικά να ασχολείται με τέτοια πεζά πράγματα. Ούτε να φθείρεται από την πολιτική. Υπάρχουν τόσοι τομείς στους οποίους θα μπορούσε να αξιοποιηθεί. Πάντα ασυμβίβαστος, πάντα κομψός, πάντα κομμουνιστής.
