Η είδηση θυμίζει ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Η Ενωση Τούρκων Παραγωγών Κόκκινου Κρέατος ανακοίνωσε ότι έστειλε πίσω στην Ολλανδία σαράντα αγελάδες που είχαν εισαχθεί για εκτροφή. Ο πρόεδρος της εν λόγω Ενωσης Μπουλέντ Τουντς εξήγησε ότι αυτές οι σαράντα αγελάδες της ολλανδικής ράτσας Χολστάιν στάλθηκαν από την επαρχία των Δαρδανελλίων πίσω στην Ολλανδία με φορτηγό. Και υπογράμμισε: «Στο μέλλον, δεν θέλουμε άλλα ζωικά προϊόντα από την Ολλανδία», στο εξής η Τουρκία «θα επικεντρωθεί στην εκτροφή δικών της βοοειδών “καλής ποιότητας”».

Eχει πράγματι ενδιαφέρον να κατανοήσει κανείς τον τρόπο που σκέπτεται μια χώρα. Οχι μόνο η ηγεσία της αλλά κυρίως ο λαός της. Και πώς αναπτύσσεται αυτός ο διάλογος.

Οι σχέσεις ανάμεσα στην Ολλανδία και στην Τουρκία είναι σε κρίση. Δεν είναι καινούργιο αυτό. Η απαγόρευση από τις ολλανδικές Αρχές της συμμετοχής τούρκων υπουργών σε συγκεντρώσεις υπέρ του Ερντογάν, ενόψει του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου στο Ρότερνταμ, οδήγησε τα πράγματα στα άκρα. Διπλωματικές επιπτώσεις, πολεμική ατμόσφαιρα, απειλές.

Πού χωράνε άραγε, μέσα σε αυτό το κλίμα, τα αντίποινα με τις αγελάδες; Ποιο νοσηρό μυαλό συνέλαβε αυτή την ιδέα και θέλησε να τη δημοσιοποιήσει κιόλας; Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο. Και η αιτία βρίσκεται ακριβώς σε αυτή τη νοοτροπία του τουρκικού λαού, που τρέφει και τρέφεται από τις κυβερνήσεις, διαιωνίζοντας μια παλιά, επικίνδυνη όμως θεωρία που ανακαλύπτει εχθρούς παντού. Σε ταινίες, σε ενδύματα, ακόμα και στις ολλανδικές αγελάδες.

Υπάρχουν όμως και χειρότερα στη γείτονα χώρα, λιγότερο ευτράπελα. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο ένας άλλος επικεφαλής, ο γενικός διευθυντής των Κρατικών Θεάτρων της Τουρκίας, «έδιωξε» τον Τσέχοφ, τον Σαίξπηρ, τον Μπρεχτ αλλά και τον Ντάριο Φο από τις σκηνές. Για να ενισχυθεί το εθνικό – πατριωτικό αίσθημα του λαού. Οπότε οι κρατικές σκηνές ακύρωσαν τα έργα των κορυφαίων δραματουργών για να τα αντικαταστήσουν με τουρκικά, από τούρκους πατριώτες.

Τελευταία Νέα