«Κύριε Ζουράρι,
είναι αλήθεια πως προκαλεί θαυμασμό το πόσο γυμνασμένο διατηρείτε τον πιο δυνατό μυ του σώματός σας, τη γλώσσα. Παρασυρμένος, ίσως, από την ανθρώπινη αδυναμία της επίδειξης, ολισθήσατε στο λάθος να διατυπώσετε κάτι πολύ απλό με βαθυστόχαστο τρόπο. Θα μπορούσατε, για παράδειγμα, να μη χρησιμοποιήσετε όρους όπως “ασύμμετρη σύμπραξη μεταξύ συστημάτων ισχύος” για να δικαιολογήσετε τη χρονοτριβή της κυβέρνησης και απλά να επικαλεστείτε τη λαϊκή σοφία που λέει πως “Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει”.
Αυτή η χώρα ποτέ δεν στερούνταν μεγάλων ιδεών. Οταν, για παράδειγμα, ο νεαρός βασιλιάς της Ελλάδας Οθωνας αναζητούσε το πιο κατάλληλο σημείο για να χτίσει το παλάτι του, ο Ζουράρις της εποχής πρότεινε να χτιστεί πάνω στην Ακρόπολη. Ισως να σκέφτηκε “ποιος ζει και ποιος πεθαίνει ύστερα από δύο χρόνια”. Την πρόταση κάποιοι την υποδέχτηκαν με τη δέουσα σοβαρότητα και ανέθεσαν στον Γερμανό Σόνκελ να κάνει τα σχέδια που σώζονται μέχρι σήμερα.
Κύριε υπουργέ, δεν ξέρω αν εσείς θα ζείτε ή θα έχετε αποδημήσει εις Κύριον μετά το 2019. Επειδή όμως αναρωτιέστε για όλους τους υπόλοιπους με τη χαρακτηριστική ρητορική πιρουέτα σας, να σας θυμίσω πως σ’ αυτή τη γη που πατάμε προϋπήρχε ανθρώπινη παρουσία πριν από 100.000 χρόνια και τίποτε προς το παρόν δεν προμηνύει ότι θα διακοπεί αυτή η τάση.
Πρέπει επίσης να σας υπενθυμίσω πως το άνθος του στοχασμού δεν
ανθίζει στις στάχτες που θα έχουν απομείνει από την πολιτική της αβεβαιότητας που επιμένει να εφαρμόζει η κυβέρνηση.
Ούτε φυσικά μπορεί να ερμηνευτούν ως σχέδιο οι ανορθολογικές ενέργειες που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ασφυξία.
Κύριε υπουργέ, αποπτιλώνοντας τις τρυφερές φτερούγες των νέων, καταδικάζετε την ήδη γερασμένη χώρα μας στον μαρασμό, οικονομικό και κοινωνικό».
