Εγκλωβισμένο στη δική του πολιτική βρίσκεται το Μαξίμου, το οποίο αναζητεί τώρα μέσω των Εξεταστικών έναν αντιπερισπασμό στην αποτυχία του να κλείσει άμεσα την αξιολόγηση.
Με το ορόσημο της Δευτέρας να έχει χαθεί οριστικά για συμφωνία, όπως παραδέχθηκε επισήμως και ο υπουργός Οικονομικών, και το χρονοδιάγραμμα να μετατίθεται ακόμη και στον Μάιο, το Μαξίμου επανέρχεται στο πεδίο της διαφθοράς και της διαπλοκής, εξακολουθώντας να το θεωρεί προνομιακό. «Δεν θα αφήσουμε ούτε καρφίτσα να πέσει κάτω. Υπάρχει πολιτική βούληση να διαλευκάνουμε όλες τις σκοτεινές υποθέσεις» τόνισε ο Πρωθυπουργός, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση έχει ενδεχομένως κατά νου και άλλα θέματα. Εντύπωση προκάλεσε μάλιστα το σχόλιό του για τα εξοπλιστικά –«Μόνο ο Τσοχατζόπουλος τα έκανε όλα;» -, το οποίο συνόδευσε με αιχμές κατά του Κώστα Σημίτη.
«ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ». Η απουσία αναφοράς από τον Πρωθυπουργό στην πορεία των συζητήσεων με τους δανειστές και στα σενάρια εκλογών δεν ξένισε πάντως το κυβερνητικό στρατόπεδο. «Εκλογές δεν υπάρχουν, θα προχωρήσουμε ώς το τέλος» μεταδίδει σε όλους τους τόνους το Μαξίμου, ενώ για τις διαπραγματεύσεις το κυβερνητικό επιτελείο περιορίζεται να σχολιάζει πως «τα είπε όλα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος» στις συναντήσεις με τους βουλευτές. Η ερμηνεία, ωστόσο, ότι η σκανδαλολογία αποτελεί το «αντίμετρο» στο τέλμα της διαπραγμάτευσης δεν ανήκει μόνο στην αντιπολίτευση. Αντιθέτως, είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί προσπάθεια συσπείρωσης του κυβερνητικού στρατοπέδου και αντεπίθεσής του, επαναφέροντας στο προσκήνιο το αφήγημα περί «ηθικού πλεονεκτήματος» της Αριστεράς.
Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, είναι αν έχει η κυβέρνηση διαπραγματευτική τακτική απέναντι στους δανειστές και ποια είναι αυτή. Η ένταση που υποβόσκει ανάμεσα σε Μαξίμου και οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως έχει δημιουργήσει δύο πόλους, οι οποίοι δεν πορεύονται απαραίτητα αντίρροπα, αλλά οι ευθείες τους δεν είναι παράλληλες. Εξάλλου, η αγωνία του Ευκλείδη Τσακαλώτου δεν έμεινε κρυφή στις συζητήσεις του με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων, παρά τους αστεϊσμούς του για… ραντεβού με τη Σκάρλετ Τζοχάνσον, καθώς ο ίδιος επιμένει ότι η συμφωνία δεν θα φέρει το τέλος της λιτότητας, όπως έχει δηλώσει ο Πρωθυπουργός.
ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ 2015. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση –και τη χώρα –είναι πως το «Μάιο και βλέπουμε» ξυπνά μνήμες από το 2015. Οταν ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ είπε τον Ιανουάριο «δεν βιαζόμαστε», έστειλε πρακτικά την μπάλα στο ελληνικό γήπεδο. Έκτοτε, ωστόσο, η κυβέρνηση παίζει πάσες έξω από την περιοχή της για καθυστέρηση και δεν μπορεί να περάσει τη σέντρα, λόγω της πίεσης των δανειστών. «Δεν θέλουμε να υποκύψουμε στις απαιτήσεις τους, αγωνιζόμαστε για να φέρουμε μια καλύτερη συμφωνία» επαναλαμβάνουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών να ταυτίζονται σε ένα και μοναδικό σημείο: να συστήνουν αναμονή για «θετικές εκπλήξεις».
Στη χθεσινή Ωρα του Πρωθυπουργού, μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίστηκε το ενδεχόμενο τα αντίμετρα να μην περιλαμβάνουν φορολογικές παρεμβάσεις, αλλά να αποτελούνται αποκλειστικά από μέτρα κοινωνικής πρόνοιας. «Μην τα υποτιμάτε», ήταν η χαρακτηριστική φράση του, καθώς στο συγκεκριμένο πεδίο ποντάρουν πολλά στο Μαξίμου, προκειμένου να ξεδιπλώσουν το συνολικό σχέδιό τους για την ανάκαμψη. Μόνο που για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία η αξιολόγηση και στη συνέχεια να έχει επιτευχθεί η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ –προτεραιότητα που ήταν ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα το προηγούμενο χρονικό διάστημα, αλλά αιφνιδίως διολισθαίνει, αφού και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παραδέχθηκε ενώπιον των βουλευτών ότι «αυτό μπορεί να γίνει υπό προϋποθέσεις».
Ο υπουργός Οικονομικών ουδέποτε έκρυψε επίσης ότι οι δανειστές ζητούν αίμα και δεν πρόκειται να υποχωρήσουν, ιδιαίτερα στα εργασιακά. Ετσι, οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας απευθύνουν ανοικτά πλέον το αγωνιώδες ερώτημα στο Μαξίμου και στους αρμόδιους για τη διαπραγμάτευση υπουργούς «τι θα πούμε στους ψηφοφόρους μας». Την ίδια στιγμή, τα σενάρια ψήφισης των μέτρων από αυξημένη πλειοψηφία, τα οποία άνοιξαν υπουργοί και κοινοβουλευτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και θα μπορούσαν να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση, «κάηκαν».
Διόλου αδιάφορο είναι και το ζήτημα του εκλογικού κύκλου που άνοιξε στην Ευρώπη από την Ολλανδία. Το αποτέλεσμα έφερε μεν χαμόγελα, αφού –σε συνδυασμό με τις γαλλικές εκλογές –χαμηλώνει τις ευρωσκεπτικιστικές φωνές και άρα τις φωνές για Grexit. Στο Μαξίμου δεν είναι μυστικό ότι έχουν στραμμένο το βλέμμα στις γερμανικές εκλογές και ποντάρουν στην επικράτηση Σουλτς, ο οποίος υπόσχεται να τερματίσει τη λιτότητα. Μολαταύτα, οι δανειακές υποχρεώσεις της χώρας δεν επιτρέπουν παράταση της διαπραγμάτευσης έως τον Σεπτέμβριο και απώτατο όριο είναι ο Ιούλιος, όταν από το δημόσιο ταμείο πρέπει να βγουν 7 δισ. ευρώ.
