Αν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία του Παναθηναϊκού, ασφαλώς θα θυμηθεί τον Δημήτρη Σαραβάκο με το εμβληματικό 7, τους αξεπέραστους Δομάζο και Ρότσα με το 10 ή τον μοναδικό στο είδος του Ζάετς με το 5.

Ωστόσο, ο αριθμός που «έγραψε» στο Τριφύλλι είναι το 9 και υπάρχει πλήθος γκολτζήδων που συνηγορεί υπέρ της συγκεκριμένης επισήμανσης. Επιπρόσθετα, αναφέρουμε το άκρως εντυπωσιακό στοιχείο, ότι οι κάτωθι τέσσερις ποδοσφαιριστές έχουν πετύχει συνολικά 513(!) γκολ με την πράσινη φανέλα. Τι περισσότερο μπορεί να εντυπωσιάσει κάποιον;

Αντώνης Αντωνιάδης, Χρίστο Βαζέχα, Τζιμπρίλ Σισέ και Μάρκους Μπεργκ. Ολοι τους, όχι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ιστορίας του Παναθηναϊκού, αλλά τόμος ολόκληρος.

Ο Αντωνιάδης βρήκε στόχο 180 φορές με τον Παναθηναϊκό. Αναδείχθηκε πέντε φορές πρώτος σκόρερ στην Α’ Εθνική, συμμετείχε με τρόπο εντυπωσιακό στην πορεία την αξέχαστη προς το Γουέμπλεϊ και συνέθεσε καταπληκτικό δίδυμο με τον Δομάζο. Ο ένας μοίραζε, ο άλλος διέλυε με τα γκολ του κάθε αντίσταση. Ο Ψηλός άφησε, χωρίς ίχνος υπερβολής, εποχή.

Οσον αφορά τον Βαζέχα, όταν ήλθε τον χειμώνα του ’89 σχεδόν άσημος, με δεδομένο ότι ούτε Ιντερνετ υπήρχε ούτε ξεχωριστές πληροφορίες, ουδείς ανέμενε την εξέλιξή του. Για την ακρίβεια, την εξέλιξη που θα είχε η σχέση του με τον ΠΑΟ. Τα 224 γκολ σημαίνουν πάρα πολλά, μπήκαν σε διάστημα 15 ετών, βγήκε τρεις φορές κορυφαίος σκόρερ, ουδέποτε φόρεσε άλλη φανέλα και έγινε κομμάτι της πράσινης εξέδρας. Γρήγορος και σβέλτος στο τελικό σουτ, έδειξε έναν άλλο τρόπο για να βάζει κάποιος γκολ, πιο σύγχρονο, ήταν η «γέφυρα» της παλαιάς και της νέας εποχής σε έναν κόσμο που άλλαζε.

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΙΣΕ. Ο Τζιμπρίλ Σισέ ήταν κάτι ολότελα διαφορετικό. Σταρ από τους λίγους, μέσα και έξω από το χορτάρι. Ανακηρύχθηκε κι αυτός πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση, πανηγύρισε τίτλο και τα 47 του γκολ ήταν καθοριστικά σε στιγμές που ο Παναθηναϊκός έπαιρνε κεφάλι και ξεπρόβαλλε αγωνιστικά. Ο δε Μάρκους Μπεργκ είναι το νέο σημείο αναφοράς για την επίθεση του ΠΑΟ. Μέχρι τώρα έχει σημειώσει 62 γκολ και συνεχίζει γεμάτος δυνάμεις και προσδοκίες από την εξέδρα που τον υπεραγαπά. Σε μια ομάδα δίχως τρανταχτά ονόματα, ο σουηδός στράικερ δίνει τον τόνο.