Διάβασα πριν από λίγες ημέρες την ιστορία μιας απελπισμένης μητέρας –και δεν είναι βεβαίως η μόνη. Το παιδί της χρειαζόταν επειγόντως καρδιολογικές εξετάσεις. Απευθύνθηκε στο αρμόδιο τμήμα μεγάλου περιφερειακού νοσοκομείου και πήρε την απάντηση: «Ραντεβού μπορούμε να σας κλείσουμε τον Ιούλιο».
Υποθέτω πως επιστρέφοντας σπίτι της θα έμαθε τα περί της τελευταίας Εξεταστικής Επιτροπής και θα αναστέναξε με ανακούφιση: «Επιτέλους, θα καθαρίσει ο χώρος της Υγείας, να ‘ναι καλά ο Πολάκης».
Ο αντιπερισπασμός δεν είναι νέα ανακάλυψη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Απλώς τώρα εξελίχθηκε σε κυρίαρχη επικοινωνιακή πολιτική της «αριστερής διακυβέρνησης».
Πάει κατά διαβόλου η περιπέτεια της αξιολόγησης; Βαδίζουμε δηλαδή ολοταχώς προς τον γκρεμό; Ναι, αλλά με περηφάνια είδαμε αμέσως τον πολεοδόμο, αρχιτέκτονα και περιβαλλοντολόγο Πρωθυπουργό να σκαλίζει με το δάχτυλο κάτι χάρτες της Αθήνας, όπου σε κάποια τέρμινα θα καμαρώνουμε ένα σούπερ γήπεδο ποδοσφαίρου στο Γουδή.
Από την άλλη, οι εμφανείς προσδοκίες τους στοχεύουν σε αυτό που περιληπτικά ξεστόμισε προχθές ξεφτέρι της κομματικής εφημερίδας, όταν στριμώχτηκε: «Ε, ναι, εμείς θα λέμε συνεχώς, “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”».
Σημείωσα ελάχιστα από πολλά παραδείγματα που δείχνουν την καταστροφική τακτική αυτών που διατείνονται ότι κυβερνούν τη χώρα: αντιπερισπασμός και πόλωση. Και αν για τον πρώτο μαθήτευσαν τα δύο τελευταία χρόνια, για τη δεύτερη έχουν προπαιδεία με άριστα αποτελέσματα στις πλατείες, στα «ή εμείς ή αυτοί» και άλλα γνωστά εύηχα.
Με αυτά ωστόσο φαίνεται καθαρά η απελπισία αλλά και η αδυναμία τους αφού λησμονούν το βασικό: ξεφούσκωσαν και αφοπλίστηκαν. Οταν 8 – 9 στους 10 πολίτες τούς θεωρούν ανίκανους και βλαπτικούς για τη χώρα, δεν υπάρχουν πλέον ανοιχτά αφτιά για τις προηγούμενες προεκλογικές κραυγές που βγάζουν πάλι από το ντουλάπι.
Ο φαύλος κύκλος λοιπόν της εγκληματικής καθυστέρησης στις υποχρεώσεις που έχουν υπογράψει κλείνει σιγά σιγά και γίνεται βρόχος για όλους μας.
n Τέσσερα δισ. ευρώ έφυγαν από τις τράπεζες μέσα σε 80 ημέρες –μια προσπάθεια ακόμα και θα πουλήσουν τα ΑΤΜ για παλιοσίδερα. Ομολογώ πως δεν άκουσα κανέναν Σόιμπλε να μας παροτρύνει γι’ αυτό.
n Καμία ανάλγητη Μέρκελ, κανένας φρικτός Ντεϊσελμπλούμ δεν μας υποχρέωσε να πληρώνουμε στα 70 ευρώ βενζίνη 40 – 50 ευρώ φόρους. Μέτρα για ανάπτυξη και επενδύσεις είναι το μόνιμο μοτίβο τους. Συμφωνεί όμως ο Σπίρτζης;
n Επτά δισ. ευρώ πρέπει να πληρώσουμε τον Ιούλιο για τοκοχρεολύσια. Πώς θα τα καταφέρουν; Μα με τη συνηθισμένη τους προσευχή που θεραπεύει πάσα νόσο: πολιτική λύση. Ναι, μόνο που ο ψεύτης βοσκός έχει αποκαλυφθεί και το παιχνίδι θυμίζει το ωραίο γηπεδικό: γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.
Μέχρις ότου ακουστεί το σφύριγμα της λήξης.