Τρίτη Κυριακή των Νηστειών η χθεσινή. Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Ο δρόμος μέχρι την Ανάσταση και το Αγιο Πάσχα είναι ακόμα μακρύς για τους πιστούς. Οπως μακρύς είναι ο δρόμος για την ανάσταση του Ολυμπιακού. Ο άλλοτε κολοσσός του ναρκισσισμού είναι πια ένα δαφνοστεφανωμένο πτώμα. Ο φόβος που προκαλούσε μετατράπηκε σε οίκτο.
Στη Λεωφόρο έπεσε και η τελευταία μάσκα. Μια ενδεκάδα με δέκα ξένους και έναν έλληνα τερματοφύλακα, που θα ήταν Ιταλός αν ο Λεάλι δεν εγκληματούσε στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό ήταν λοιπόν το πρόβλημα «Μπέντο». Οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης απέδειξαν την πίστη τους στον βασιλιά Αρθούρο. Μπορεί το αποτέλεσμα να μην ήταν το αναμενόμενο. Αλλωστε, γι’ αυτό είναι υπεύθυνος ο Μπέντο. «Εμείς του λέγαμε να πάρει παίκτες, αλλά αυτός δεν ήθελε».
Ο Ολυμπιακός ανεβαίνει τον Γολγοθά του, αλλά κανείς δεν δείχνει προθυμία να τον βοηθήσει να σηκώσει τον σταυρό του. Είναι καταδικασμένος να πιει όλο το ποτό του πόνου μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Η μόνη του ελπίδα είναι η άφεση αμαρτιών. Ομως από ποιον; Ο Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας του και ο όχλος άφησε ελεύθερο τον Βαραββά. Σε έναν κόσμο που έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως κατά 30% είναι ζηλόφθονες, πρόθυμοι να τον αντικαταστήσουν στον σταυρό του μαρτυρίου δεν υπάρχουν. Και όλοι πια περιμένουν το θαύμα, την Ανάσταση.
