Στη συλλογική μας συνείδηση έχει περάσει με πολλούς τρόπους. Από την αναφορά στη βλακώδη συμπεριφορά της στρουθοκαμήλου απέναντι στον κίνδυνο μέχρι τις παροιμίες για το κρέας που ο παπάς βαφτίζει ψάρι ή για όσους αντιλαμβάνονται το πτύειν στα μούτρα τους ως ανοιξιάτικη βροχούλα. Ολα αυτά αποτυπώνουν την ελλειμματική σχέση κάποιου με την πραγματικότητα και τη διαχείρισή της. Είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη, αφού η εύθραυστη σχέση μεταξύ πραγματικότητας και προσωπικής επιθυμίας καθορίζει το πόσο επιρρεπής είναι σε απάτες, φρεναπάτες και αυταπάτες. Εδώ είμαστε!

Ο Πρωθυπουργός και οι συν αυτώ μας είχαν τάξει ότι τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρουν θα ήταν κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία με τα αντίμετρα. Για κάθε ευρώ μέτρα, ένα ευρώ αντίμετρα. Αλλά ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα. Και όταν έχεις αφήσει να εννοηθεί, ως αντίμετρο, τη μείωση του ΦΠΑ; Τόσο το χειρότερο για τον ΦΠΑ. Η μείωσή του, ειδικά στα σούπερ μάρκετ, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, θα ωφελήσει τις πολυεθνικές. Ασε δε που ο τόπος, πάντα κατά Τσίπρα, έχει ανάγκη από ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης και όχι από εξαγωγές. Κουβέντες με δύναμη από καφενέ (ούτε καν καφενείο) της δεκαετίας του 1970 που θα έκαναν πρωτοετή των Οικονομικών να ζητήσει μεταγραφή για το Χόγκουαρτς του Χάρι Πότερ. Διότι μόνο ως μάγος μπορεί κάποιος, με αυτές τις θεωρίες, να φέρει την ανάπτυξη που θα κάνει να πάρουν φωτιά τα POS. Τα οποία, έτσι όπως είναι η κίνηση στα περισσότερα μαγαζιά, μοιάζουν με ωραιότατα μπιμπελό.

Τελευταία Νέα