Στην τελευταία του δημόσια παρέμβαση έγραφε ότι ονειρευόταν έναν ξεσηκωμό: «Ενάντια στην αδιαφάνεια, στη διαφθορά, στην κομματοκρατία, στην αναξιοκρατία. Ενάντια στη διχαστική λογική, στον φανατισμό, στην προχειρότητα και στην τσαπατσουλιά. Ενάντια στη μετάθεση ευθυνών, την ατομοκρατία, την έλλειψη συνεργατικού-ομαδικού πνεύματος. Εναν ξεσηκωμό συμμετοχής, έρευνας, διαλόγου, για το πώς μπορούμε καλύτερα να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες και τους ντόπιους που βρίσκονται σε ανθρωπιστική κρίση».
Ιδεαλιστής; Υπεύθυνος πολίτης; Ετσι, μεταξύ άλλων, χαρακτήριζαν πολλοί τον Δημήτρη Κουμάνταρο, που το βράδυ της 19ης Μαρτίου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών.
Το 1974 η Χωροφυλακή τον είχε χαρακτηρίσει «λίαν επικίνδυνο και ανατρεπτικό», επιχαίροντας για την εξάρθρωση του «Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδας» και της «Αντιφασιστικής – Αντιιμπεριαλιστικής Σπουδαστικής Παράταξης Ελλάδας» των οποίων ήταν μέλος και ηγετικό στέλεχος αντίστοιχα. Δεν ήταν η πρώτη του συνάντηση με τη χούντα: ο Κουμάνταρος είχε ενεργό συμμετοχή στο φοιτητικό, αντιδικτατορικό και λαϊκό κίνημα από το 1971. Φυλακίστηκε, παρέμενε τέσσερις μήνες στην απομόνωση, αποφυλακίστηκε μετά τη Μεταπολίτευση και κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας στις δίκες του Πολυτεχνείου και των βασανιστών.
Γεννήθηκε το 1954 στην Κυψέλη. Αποφοίτησε από το Οικονομικό της Νομικής Αθηνών και εργάστηκε σαν πλασιέ, οικοδόμος, παραγωγός διαφημίσεων ή ιδιοκτήτης μπαρ. Κυρίως σαν δημοσιογράφος σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και εφημερίδες, αν και από το επάγγελμα παραιτήθηκε το 1996, θεωρώντας κατά δήλωσή του, τον τρόπο άσκησής του, «λόγω του μονοπωλίου των εκδοτών – καναλαρχών, ως μια από τις σημαντικότερες αν όχι τη σημαντικότερη αιτία για το σύγχρονο βάλτωμα της ελληνικής κοινωνίας».
Είχε εκλεγεί στα πρώτα μεταδικτατορικά συμβούλια της ΕΦΕΕ και των φοιτητών της Νομικής, από το 1980 παρέμεινε πολιτικά ανεξάρτητος αλλά ενεργός. Το 2014 εντάχθηκε στο Ποτάμι και διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Διαλόγου του κόμματος. Στην πρόσφατη υπόθεση των οκτώ τούρκων αξιωματικών οργάνωσε κατά της έκδοσής τους συλλογή υπογραφών από ανθρώπους που είχαν επίσης βασανιστεί από τη δικτατορία. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί αύριο Τετάρτη, 22 Μαρτίου, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, στις 3.00 μ.μ.