Πόσο καιρό είχε άραγε ο Θόδωρος Ρουσόπουλος να βρεθεί στην Παναγή Κυριακού; Σίγουρα όχι τόσο όσο είχε να μιλήσει δημοσίως ο Κώστας Καραμανλής. Οι δυο άνδρες, άλλωστε, έχουν μια σχέση που δεν διαταράχθηκε ποτέ, λένε αυτοί που τους ξέρουν. Ο πρώην υπουργός ανήκει στην κατηγορία εκείνων που χτυπούν το κουδούνι του πολιτικού γραφείου του πρώην πρωθυπουργού χωρίς να έχουν κλείσει ραντεβού. Χθες, βέβαια, είχαν μιλήσει από νωρίς το πρωί στο τηλέφωνο. Ο Ρουσόπουλος ήταν ο αγγελιαφόρος των χαρμόσυνων μαντάτων στον Καραμανλή. Μετά πέρασε κι από εκεί για να το γιορτάσουν. Αμφότεροι ήταν ενήμεροι εδώ και μέρες πως χθες θα έβγαινε η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Ο πρώην πρωθυπουργός, μάλιστα, είχε αποφασίσει από πριν ότι θα κάνει δήλωση. Αγνωστο, ωστόσο, αν θα την έκανε σε περίπτωση που η ετυμηγορία του δικαστηρίου ήταν διαφορετική. Παρεμπιπτόντως, στην Παναγή Κυριακού βρέθηκε χθες κι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας της νεοκαραμανλικής διακυβέρνησης. Ο Γιώργος Αλογοσκούφης. Αυτός, πάντως, είχε κλείσει ραντεβού. Γιατί; Επειδή θα βρίσκεται στην Αθήνα για μια εβδομάδα περίπου, αφού πλέον ζει στη Βοστώνη. Ο Αλογοσκούφης έχει αναλάβει, από τον Σεπτέμβριο, την έδρα «Κωνσταντίνος Καραμανλής» της Σχολής Διεθνών Σχέσεων Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts. Οι τρεις τους, λοιπόν, κάθησαν και τα είπαν για αρκετή ώρα. Τι συζήτησαν; «Ιστορίες από τα παλιά και όσα έχουν “ακούσει” γι’ αυτές». Οπως το έθεσε με μια ελαφρά δόση αυτοσαρκασμού ένας από την παρέα, «σαν τα γερόντια». Η καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ και ειδικά όσοι βρίσκονταν στην εξουσία το μακρινό 2008 είδαν τη δικαστική απόφαση ως «το επισφράγισμα μιας περιπέτειας». Η δε ψυχολογία τους περιγράφεται με την πρόταση «δικαιούμαστε να χαρούμε αυτήν την ευχάριστη μέρα». Καλά είναι τα πάρτι. Καμία αντίρρηση. Μόνο που η χθεσινή απόφαση δεν αφορούσε πολιτικά πρόσωπα.

Προσεγγίσεις
«Ελλάδα, κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα, προοδευτική αλλαγή… ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Οταν το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων μετά από δύο χρόνια δίκη και μετά από πρόταση της Εισαγγελέως, αποφαίνεται πως οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι για το Βατοπέδι είναι αθώοι, τότε είναι αθώοι. Καθαρά και χωρίς περιστροφές. Για τις υπόλοιπες πλευρές της συγκεκριμένης υπόθεσης προφανώς και μπορούμε να συζητούμε όσο θέλουμε. Οχι όμως για την απαλλαγή από τις κατηγορίες των συγκεκριμένων ανθρώπων». Τάδε ποστάρισε Γιάννης Ραγκούσης στο facebook. Τι κι αν είναι πρώην υπουργός του Γιώργου Παπανδρέου –το κόμμα του οποίου, όπως και το πρώην κόμμα του Ραγκούση, το ΠΑΣΟΚ, βγήκαν ομολογουμένως πολύ πιο επιθετικά; Εκείνος εμφανίζεται υπεράνω. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος πως εκφράστηκε μια μέρα που η σύσσωμη η ΝΔ πανηγύριζε πως «καθάρισε» το μητρώο της από το σκάνδαλο.

Αποκλίσεις
Ο Γρηγόρης Ψαριανός πάλι εμφανίστηκε σε άλλο μήκος κύματος. Η απόκλιση και αυτών των δύο έχει αξία, μιας και Ποτάμι και Ωρα Αποφάσεων των Διαμαντοπούλου, Ραγκούση και Φλωρίδη συζητούν τη συμπόρευσή τους. «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» δήλωσε ο Ψαριανός «ξέρει να προφυλάσσει τους δικούς της ανθρώπους. Θα μου πείτε, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να παρεμβαίνουν στο έργο της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Ναι, βεβαίως, αλλά όχι τελείως. Ετσι λοιπόν και οι Βατοπεδινοί όχι απλώς αθωώθηκαν, αλλά ευλογήθηκαν κιόλας». Μοιάζει να ξεκινούν από πολύ μακριά και δύσκολα θα συναντηθούν.

Φοβού την πασοκοποίηση
Κανείς –Ή σχεδόν κανείς –δεν αμφισβητεί την πίστη του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου στη συριζαϊκή ορθοδοξία. Φροντίζει, εξάλλου, συχνά – πυκνά να την κηρύττει από τα εγχώρια μίντια. Οπως, ας πούμε, χθες που δήλωσε διάφορα αγωνιστικά όπως «η Αριστερά δεν πρέπει να κόψει συντάξεις. Ας το κάνει η Δεξιά αυτό, που το θέλει κιόλας». Θα έλεγε κανείς ότι ο Κούλογλου δεν ξεχνά τις διασημότερες επιταγές της Ρόζας Λούξεμπουργκ σαν το «στην αστική κοινωνία ο ρόλος της Αριστεράς είναι ο ρόλος του κόμματος αντιπολίτευσης. Σε κόμμα εξουσίας επιτρέπεται να υψωθεί μόνο πάνω στα ερείπια του αστικού κράτους». Θα το έλεγε αν δεν είχε προσέξει πως στη χθεσινή συνέντευξη τόνισε επίσης ότι «πρέπει κανείς να προσπαθεί να αποφεύγει την πασοκοποίηση, δηλαδή όταν είσαι στην εξουσία και εφαρμόζεις πράγματα που δεν σου ταιριάζουν, τότε φθείρεσαι. Αυτό αποτελεί κίνδυνο». Η κόκκινη Ρόζα πιθανόν είχε άδικο λοιπόν. Η εξουσία είναι γλυκιά ακόμη και μέσα στους τοίχους του αστικού κράτους.
Τελευταία Νέα