[Στίγμα] Κατάμεστη η αίθουσα

Το δελτίο Τύπου της Τοπικής του κυβερνώντος κόμματος στη Σύρο διαφήμιζε την «ανοιχτή πολιτική εκδήλωση με τον Παύλο Πολάκη» στις 10 Μαρτίου, στο πλαίσιο της δεύτερης Νομαρχιακής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ Κυκλάδων. Θα ήταν άλλη μια αδιάφορη εσωκομματική διαδικασία αν δεν την λάμπρυνε με την παρουσία του ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας. Μόνο που τελικά, σύμφωνα με αριστερές πηγές στο νησί –πιο αριστερές από τον ΣΥΡΙΖΑ –μόνο ανοιχτή δεν ήταν η εκδήλωση. Οι φίλοι του Περισσού στην Ερμούπολη είχαν να το λένε, με την απαραίτητη δόση χαιρεκακίας φυσικά, ότι η προσέλευση στο event ήταν μικρή. Τι κι αν επιστρατεύτηκε ο απόλυτος σταρ της συριζαϊκής αγανάχτησης; «Μπήκαν σε μια αίθουσα και κλείδωσαν και την πόρτα» ήταν το σχόλιο επί λέξει. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως αυτά είναι κομμουνιστικές κακίες –ή, αν προτιμάτε, μια πολιτικά ορθή διατύπωση «αντιπολίτευση από τα αριστερά». Κι όμως. Οποιος ανατρέξει στο πολάκειο προφίλ στο facebook και ρίξει μια ματιά στα στιγμιότυπα που έχει ποστάρει ο αναπληρωτής υπουργός από εκείνη την ημέρα –με λεζάντες τύπου «σήμερα στη Σύρο, ωραία και ζωντανή εκδήλωση» και «κατάμεστη η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Ερμούπολης Σύρου» –μάλλον θα δώσει δίκιο στις προαναφερθείσες πηγές. Ηταν κατάμεστη από καμιά σαρανταριά άτομα η αίθουσα. Περίεργο πάντως. Με τόσο γοητευτικό ομιλητή;

Το ερωτηματολόγιο της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ για το πρώτο τους συνέδριο που διεξάγεται «6-9 Απρίλη» –όπως λέγεται ο Απρίλιος στα παλαιοπασοκικά νέα ελληνικά –προκάλεσε ντόρο. Πολύ κακό για το τίποτα. Αν κάποιος είχε το κουράγιο να διαβάσει έστω και διαγώνια το κείμενο θέσεων του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ή το «σχέδιο καταστατικού» θα αντιλαμβανόταν ότι τα συριζαϊκά νιάτα βασίζονται γενικώς σε πολύ παλιά αναλυτικά εργαλεία. Για την ακρίβεια, προσπαθούν να αναλύσουν τον 21ο αιώνα με τα εγχειρίδια του 20ού. Στο προσχέδιο του καταστατικού, για παράδειγμα, αναφέρεται πως «οι καταβολές της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ εκκινούν τις θεωρητικές επεξεργασίες του Μαρξ και του Ενγκελς για τη λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και τον καθοριστικό ρόλο της πάλης των τάξεων. Βασιζόμαστε στις θεωρητικές επεξεργασίες των επαναστατικών εγχειρημάτων των αρχών του 20ού αιώνα όπως συμπυκνώνονται στο έργο του Λένιν, της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Γκράμσι. Προβληματιζόμαστε με αφορμή την πολύπλευρη κριτική που ασκήθηκε στη Σοβιετική Ενωση για το είδος του σοσιαλισμού για τον οποίο αγωνιζόμαστε όπως και για τη δημοκρατία μέσα στα κόμματα της Αριστεράς και το κράτος, από τον Τρότσκι αλλά και αυτή της μαοϊκής σκέψης στα παγιωμένα σχήματα του σοβιετικού μαρξισμού». Μήπως είναι και ενάντια στην ημέρα; Γιατί όχι; Εδώ στρατηγικός τους στόχος είναι «η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο με ορίζοντα τον κομμουνισμό».

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προσπάθησε – γιατί άραγε; –να περάσει απαρατήρητος πριν από το χθεσινό Eurogroup. Εφτασε στο κτίριο όπου θα γινόταν η συνεδρίαση πάρα πολύ νωρίς. «Μπήκε» λένε άνθρωποι από τις Βρυξέλλες «σαν τον κλέφτη». Δεν τον πήρε σχεδόν κανείς χαμπάρι. Για την ιστορία, διάλεξε να μπει από την είσοδο του πάρκινγκ προκειμένου να μην πέσει πάνω στους δημοσιογράφους. Αφού λοιπόν κατόρθωσε να τους αποφύγει, είχε συναντήσεις με τον Γερούν Ντεϊσελμπλούμ, τον Μπενουά Κερέ και εκπροσώπους του ΔΝΤ –τις οποίες επίσης προσπάθησε να κρατήσει μυστικές. Ως γνωστόν, όμως, στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους τίποτε δεν μένει κρυφό. Και σαν να μη του έφταναν όλα αυτά, μετά ήρθε και η στέρηση προσωπικής ελευθερίας. Πώς το έλεγε ο νόμος του Μέρφι; Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.