Παρελθόν αποτελεί η εντυπωσιακή στέγη του (λεγόμενου) Τεμένους Βαγιαζήτ, ενός από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα μουσουλμανικά τεμένη της Ευρώπης.
Τολμηρή ως προς τον σχεδιασμό της (ήταν μεγάλων διαστάσεων δρύινη και πυραμιδοειδής κι όχι θολωτή όπως ήταν ο κανόνας) και ως προς την τεχνική της κατασκευής της (αποτελείται από μικρές σανίδες, κατάλληλα προσαρμοσμένες μεταξύ τους οι οποίες στο σύνολό τους αναρτώνται από το κεντρικό τμήμα του ξύλινου σκελετού της οροφής) –η στέγη που ήδη είχε καταρρεύσει εν μέρει –και για τον λόγο αυτό είχαν ξεκινήσει εργασίες αναστήλωσης, πλέον θα πρέπει να ανακατασκευαστεί εξ ολοκλήρου από νέο υλικό.
«Ευτυχώς έχει γίνει πλήρης αποτύπωση της στέγης και θα μπορέσουμε να την αποκαταστήσουμε», εξήγησε στα «ΝΕΑ» η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Μαρία Βλαζάκη, η οποία ηγήθηκε επιστημονικής ομάδας που έσπευσε για αυτοψία χθες.
Παραδέχθηκε ότι πολλά σημεία του κτιρίου, η επιφάνεια του οποίου ξεπερνά τα 900 τ.μ., έχουν καλυφθεί από αιθάλη, όπως και ο μιναρές, αλλά εκτιμά ότι πρόκειται για επιφανειακές και αντιμετωπίσιμες φθορές.
Οι πληγές. Η φωτιά είναι ένας ακόμη εχθρός στο τέμενος το οποίο εγκαινιάστηκε το 1420 απότονσουλτάνοΜωάμεθΑ’, γιο του Βαγιαζήτ του Γιλντιρίμ. Εκτός από τον χρόνο και την εγκατάλειψη, το μνημείο έχει στο παρελθόν πληγεί και από την υγρασία, η οποία έγινε αιτία να χαθεί η ζωγραφική παράσταση μιας γυναίκας που προσεύχεται.
Χωρίς νυχτοφύλακα καθώς «δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να κλαπεί», με μία φύλακα μόνο για τις πρωινές ώρες, το μη επισκέψιμο Τέμενος Βαγιαζήτ τον τελευταίο καιρό είχε αποκτήσει ένα προσωρινό στέγαστρο ώστε να προστατεύεται από τα νερά της βροχής αλλά και για να διευκολύνει την πρόσβαση των ειδικών που ήθελαν να μελετήσουν την κατάσταση των ξύλων ενόψει των εργασιών αναστήλωσης που είχαν προγραμματιστεί με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ ύψους 5 εκατ. ευρώ.
