«Στη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη οι χώρες του Βορρά της ευρωζώνης έδειξαν αλληλεγγύη στις χώρες που αντιμετώπιζαν κρίση. Εγώ, ένας σοσιαλδημοκράτης, πιστεύω ότι η αλληλεγγύη είναι εξαιρετικά σημαντική. Ομως αυτός που τη ζητά έχει και υποχρεώσεις. Δεν μπορώ να σπαταλώ όλα μου τα χρήματα για ποτά και γυναίκες και στη συνέχεια να ζητώ υποστήριξη». Το απόσπασμα συνέντευξης του Γερούν Ντεϊσελμπλούμ κάνει από προχθές τον γύρο των κοινωνικών δικτύων, του δημόσιου λόγου και της Ευρώπης.
Το εύκολο είναι να την καταδικάσεις. Είναι μια ανόητη αποστροφή που αποτυπώνει με συμπυκνωμένο τρόπο όλα τα στερεότυπα που έχει ένας αδαής για τις χώρες του Νότου, τον τρόπο που λειτουργεί η Ευρώπη και ο δανεισμός χωρών. Είναι εύκολο να αποδομήσεις και τον φορέα της. Αποτυχημένος και απονομιμοποιημένος στη χώρα του την Ολλανδία, ο εν λόγω θα καταγραφεί στο μέλλον ως ένας από κείνους του αξιωματούχους που εργάστηκαν για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης πιο θερμά από τους επικριτές της. Θα μείνει ως ένας από κείνους που παρέλαβαν την ιστορική κληρονομιά της Σοσιαλδημοκρατίας και τη μετασχημάτισαν σε υποσύνολο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στοχεύσεων. Πάνω απ’ όλα με τις απόψεις που εξέφρασε, και άστοχα επιχείρησε να ανασκευάσει, θα μείνει στη συλλογική μνήμη –αφού θεσμικό μέλλον στο Eurogroup δύσκολα θα έχει –ως ένας ακόμη συνεργός της βαθιάς διαίρεσης Βορρά και Νότου.
Το δύσκολο βέβαια είναι να υποσημειώσεις πως αυτές οι απόψεις για «τεμπέληδες του Νότου» δεν ακούγονται μόνον από χείλη σαν του Γερούν. Απ’ το 2010 και μετά το πέπλο τού «μαζί τα φάγαμε» σκιάζει την πολιτική ζωή και ενοχοποιεί τις προσπάθειες ενός λαού. Πολιτικές δυνάμεις και φόρουμ στήθηκαν πάνω στο αφήγημα «μέρμηγκας του Βορρά, τζίτζικας του Νότου». Και δυστυχώς τα παραπάνω στερεότυπα, βαθιά λαϊκίστικα, αναπαρήχθησαν από συμπατριώτες μας. Πρόσφατα μάς απογοήτευσε σε αυτό το πεδίο η αντιπολιτική αρθρογραφία του θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη. Απόψεις οι οποίες εναλλάχθηκαν με τις αντίρροπες του «περιούσιου ελληνικού λαού» και βύθισαν στην αμηχανία τις πιο γόνιμες δυνάμεις του τόπου που είτε σιώπησαν είτε χάθηκαν μέσα στον κατακερματισμό του καιρού. Η αλήθεια ευτυχώς είναι εντελώς διαφορετική.
Τελευταία Νέα