1.Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι ένα συνεργατικό εκλογικό σχήμα. Με σημείο αναφοράς το ιδεολογικό και αξιακό πλαίσιο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Η εκλογική επιτυχία στηρίζεται στην κατάθεση μιας ρεαλιστικής μεταρρυθμιστικής ατζέντας για τη χώρα. Στην πάντα επίκαιρη πρότασή της για εθνική συνεννόηση. Στη θεμιτή φιλοδοξία της να γίνει, με την ψήφο των πολιτών, ο καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων. Είναι όρος για να ξαναβρεί ο λαός τη χαμένη του ελπίδα. Χωρίς Μνημόνια και χωρίς πολιτικές λιτότητας. Για να βρει η χώρα τον δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας.
2.Οσοι συμμετέχουν στο εκλογικό εγχείρημα γνωρίζουν ή πρέπει να γνωρίζουν ότι η δύναμή τους έρχεται από το παρελθόν. Από το ιστορικό φορτίο του ΠΑΣΟΚ. Από την προσφορά του στη χώρα και τον λαό. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι πολιτική χωρίς μνήμη δεν υπάρχει. Τα αυτονόητα δυστυχώς αγνοούν όσοι σήμερα προτείνουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και συγκρότηση ενός νέου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Χωρίς τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Θέλουν να ξεχνούν ότι τα παραδοσιακά και ιστορικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη πέρασαν και περνούν κρίσεις. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν τέθηκε θέμα διάλυσής τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ στη διαδρομή του σκεπάστηκε με σύννεφα, πολλές φορές και με μαύρα σύννεφα, αλλά εξακολουθεί να «είναι εδώ». Τα σύννεφα φεύγουν. Δεν είναι σταθερά. Ξεχνούν επίσης ότι αδίκως το ΠΑΣΟΚ έχει χρεωθεί την κύρια ευθύνη της πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει τη χώρα. Οτι η δική του κρίση είναι πρωτίστως κρίση των προσώπων, των διαχειριστών της εξουσίας και όχι κρίση των αξιών και της ιδεολογίας του. Υπάρχει όμως και ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιος έχει την εξουσιοδότηση και από πού την αντλεί, για να προχωρήσει σε απόφαση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ; Ο σχετικός διάλογος κατά συνέπεια είναι ανούσιος και παράγει μιζέρια. Είναι ανασταλτικός συντελεστής για την εκλογική άνοδο του σχήματος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Δυστυχώς, στην επιχείρηση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ συμμετέχουν και ιστορικά στελέχη του. Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στελέχη που τις κρίσιμες ώρες δραπέτευσαν. Σήμερα αναζητούν τη δικαίωσή τους, μέσα από τη διάλυση του κόμματος που τους ανέδειξε ως δημόσιους συνομιλητές. Στελέχη που ως διαχειριστές εξουσίας έχουν αφήσει έντονα τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα στην αποδυνάμωση του ιστορικού φορέα της αλλαγής. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.
3.Το Συνέδριο (Συνδιάσκεψη) του Ιουνίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εκτός από την αυτονόητη διαμόρφωση συγκεκριμένης προγραμματικής πρότασης για τη χώρα, οφείλει να ξεκαθαρίσει τον ορίζοντα. Η Φώφη Γεννηματά δεν πρέπει να αφήσει κανένα περιθώριο συζητήσεων για ενδεχόμενη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Για εξαφάνιση των συμβόλων του. Πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι η εκλογή οργάνων σε ένα συνεργατικό εκλογικό σχήμα δεν υπηρετεί κανένα στόχο. Περιπλέκει το πρόβλημα. Από τα πράγματα, θα εξελιχθεί σε μια διαδικασία εσωτερικών αναμετρήσεων για τη διαμόρφωση ανούσιων συσχετισμών. Αποπροσανατολίζει. Η εσωστρέφεια θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους. Αναμφίβολα, προέχει η οργανωτική συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Αυτό επιβάλλεται να γίνει με ευθύνη των ηγεσιών τους.
4.Η ανάδειξη της ηγεσίας από τη βάση, μια ουσιαστική πρόταση της Φώφης Γεννηματά, είχε ιδιαίτερη αξία όταν υπήρχε στο προσκήνιο ο διάλογος με το «υπαρκτό κόμμα» Το Ποτάμι. Το Ποτάμι όμως έχει επιλέξει τον δικό του δρόμο. Δεν θέλει ιδεολογικές αναφορές στη σοσιαλδημοκρατία. Είναι ο λόγος ότι δεν μπορεί να αμφισβητείται το αυτονόητο. Οτι η πρόεδρος υπαρκτού κόμματος, που είναι και μέλος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρέπει να είναι και ο επικεφαλής του συγκεκριμένου εκλογικού σχήματος. Ενας επιπλέον λόγος ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ, ως αυτόνομου πολιτικού φορέα, είναι ότι δεν πρέπει να τεθούν σε αμφισβήτηση οι σημερινές ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου είναι πρώην υπουργός και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ
