Ο Κώστας Καραμανλής έκρινε σκόπιμο να εκδώσει ανακοίνωση δικαίωσης μετά τη δικαστική απόφαση που αθώωνε τους κατηγορούμενους στην υπόθεση του Βατοπεδίου και οι πολιτικοί του αντίπαλοι έκριναν σκόπιμο να θυμίσουν ότι ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη του σκανδάλου στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2008. Αν κανείς αναζητήσει την ομιλία του τότε πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, θα διαπιστώσει ότι πριν αναφερθεί στην υπόθεση Βατοπεδίου ο κ. Καραμανλής είχε για πρώτη φορά μιλήσει ανοικτά για τον κίνδυνο της ύφεσης που πλησίαζε επικίνδυνα στην Ευρώπη παραδεχόμενος το πρόβλημα του ελληνικού χρέους που είχε γιγαντωθεί στην περίοδο της κυβέρνησής του. Ο ίδιος βέβαια είχε φροντίσει να το χρεώσει αποκλειστικά στο παρελθόν και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Στην αρχή εκείνης της ομιλίας απευθυνόμενος στους βουλευτές και τους υπουργούς του είχε πει μεταξύ άλλων ότι η χώρα θα χρειαστεί μόνο για τόκους εξυπηρέτησης του χρέους 12 δισ. ευρώ, που ήταν πάνω από το 19% των κρατικών εσόδων.

Η πρωτοφανής αυτή παραδοχή έγινε στις 16 Δεκεμβρίου του 2008, 10 μέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου κι αμέσως μετά την επιστροφή του τότε πρωθυπουργού από τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στις Βρυξέλλες είχε γίνει πια σαφές ότι η αμερικανική τραπεζική κρίση πιθανότατα θα χτυπούσε την Ευρώπη και θα τη βύθιζε στην ύφεση. Και ήταν η πρώτη φορά που ο τότε πρωθυπουργός μιλούσε δημοσίως για το επερχόμενο πρόβλημα, σαφέστατα επηρεασμένος από τα όσα είχε ακούσει κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη σύνοδο κορυφής.

Αν κοιτάξει κανείς τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας, θα διαπιστώσει ότι όλες οι εφημερίδες, συμπολιτευόμενες κι αντιπολιτευόμενες, εστίαζαν στην ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για το Βατοπέδι από τον Καραμανλή. Καμία δεν έκανε πρωτοσέλιδη αναφορά στην πρωθυπουργική –έστω φοβική –παραδοχή ότι έρχονται μαύρες μέρες για την ελληνική οικονομία. Τα μέσα ενημέρωσης, δελτία ειδήσεων και εφημερίδες, ζούσαν μέσα στη φούσκα ενός σκανδάλου που προκαλούσε μια σοβαρή κρίση απονομιμοποίησης στο πολιτικό σύστημα και την ίδια στιγμή αγνοούσαν τα μαύρα χάλια της οικονομίας. Στους μήνες που ακολούθησαν δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου άρχισαν δειλά δειλά να ρίχνουν φως στην καταρρέουσα ελληνική οικονομία υποστηρίζοντας ότι το ζήτημα της αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους η Ευρώπη θα το βρει μπροστά της. Στην Ελλάδα ζούσαμε στη φούσκα μας.

Τη φούσκα αυτή βεβαίως είχε φροντίσει επιμελώς να δημιουργήσει μια καταρρέουσα κυβέρνηση που σε όλη τη διάρκεια του επόμενου χρόνου –και μέχρι τις εκλογές του 2009 –επέμεινε στο αφήγημα της «θωρακισμένης οικονομίας», εξήγγειλε αλλά πήρε πίσω μέτρα – ασπιρίνες για τον προϋπολογισμό και επέτρεψε στην τότε αντιπολίτευση να την αντικαταστήσει όταν έγινε φανερό ότι δεν είχε καμία διάθεση παραμονής στην εξουσία. Για τη φούσκα αυτή ακόμη αναζητείται από τον πρώην πρωθυπουργό η δική του εκδοχή.

Τελευταία Νέα