Τους αποκαλούν Κόκκινους Διαβόλους διότι τις παλιές καλές εποχές του βελγικού ποδοσφαίρου προκαλούσαν τρόμο στους αντιπάλους. Η Εθνική Βελγίου ήταν μια διαβολεμένη ομάδα, ικανή –στην καλή της ημέρα –να διαλύσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Ακολούθησαν η καθίζηση, η παρακμή και η απαξίωση προτού η άλλοτε κραταιά ομάδα των Κάτω Χωρών επανέλθει δυναμικά στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο.
Το Βέλγιο διαθέτει ξανά μια πλειάδα εξαιρετικών παικτών που αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι πρόκειται για την πιο ταλαντούχα και συνάμα ανερχόμενη δύναμη στην Ευρώπη. Αυτή την ομάδα θα αντιμετωπίσει αύριο (21.45) στις Βρυξέλλες για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου η ανανεωμένη Ελλάδα του Μίχαελ Σκίμπε, που έπειτα από τρεις νίκες (Γιβραλτάρ 1-4, Κύπρος 2-0, Εσθονία 2-0) και μία ισοπαλία (1-1) με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη αναζητεί την πρώτη μεγάλη υπέρβαση.
Την αποκρυπτογράφηση της εντυπωσιακής ομάδας του Ισπανού Ρομπέρτο Μαρτίνεθ ανέλαβε για λογαριασμό των «ΝΕΩΝ» ο βέλγος προπονητής Εμίλιο Φερέρα, ο οποίος έχει περάσει και από τα λημέρια μας ως κόουτς της Ξάνθης, του Πανιωνίου και του Πανθρακικού.
Τι καινούργιο έχει προσθέσει ο Μαρτίνεθ στην Εθνική Βελγίου;
Στην ουσία δεν έχει κάνει κάποια σημαντική αλλαγή. Δεν είχε και τόσο χρόνο στη διάθεσή του για να αλλάξει πολλά πράγματα, αφού ανέλαβε μετά το Euro. Μόνο το σύστημα έχει διαφοροποιηθεί καθώς σε κάποια ματς έχει χρησιμοποιήσει τρεις κεντρικούς αμυντικούς και σχηματισμό 3-4-3.
Πώς ερμηνεύετε αυτή την αλλαγή; Διότι παραδοσιακά το Βέλγιο έπαιζε με τέσσερις κεντρικούς αμυντικούς.
Ισως να είναι η τάση της εποχής που ακολουθούν αρκετοί προπονητές. Την επανέφερε πριν από χρόνια ο Μαρσέλο Μπιέλσα και ακολούθησαν πολλοί όπως ο Λουίς φαν Γκάαλ, ο Αντόνιο Κόντε και άλλοι. Μια ερμηνεία που μπορώ να δώσω για τον Μαρτίνεθ, πάντως, είναι ότι το Βέλγιο δεν διαθέτει τόσο καλούς αριστερούς μπακ όπως σε όλες τις άλλες θέσεις. Και ίσως αυτό είναι ένα τρικ προκειμένου να καλύπτει αυτό το κενό, χρησιμοποιώντας συνήθως τον Καράσκο σε όλη την αριστερή πτέρυγα.
Αυτή η νέα τακτική προσέγγιση μπορεί να φέρει επιτυχίες;
Το Βέλγιο έχει καλούς παίκτες. Καλή ομάδα όμως δεν έχει ακόμη. Τώρα προσπαθεί να γίνει. Ως μονάδες οι περισσότεροι παίκτες είναι παγκόσμιας κλάσης. Παρ’ όλα αυτά δεν έχουν κατορθώσει να κάνουν την υπέρβαση ως σύνολο. Εδώ και μια δεκαετία η Εθνική Βελγίου αναζητεί μια νίκη-ορόσημο, πάνω στην οποία θα μπορέσει να χτίσει μελλοντικά. Δεν τα κατάφερε ούτε στο Euro απέναντι στην Ουαλία, ούτε στο Παγκόσμιο Κύπελλο με αντίπαλο την Αργεντινή.
Είναι ικανή η Ελλάδα να αποσπάσει θετικό αποτέλεσμα στις Βρυξέλλες;
Δεν νομίζω ότι έχει τύχη σε αυτό το παιχνίδι. Ιδίως εντός έδρας το Βέλγιο δύσκολα θα χάσει βαθμούς. Είναι μια πανίσχυρη ομάδα που επιβάλλει τον ρυθμό της και παίρνει αυτό που ζητάει.
Τι πρέπει να κάνει λοιπόν ο Σκίμπε για να προβληματίσει τους Βέλγους;
Θα πρέπει να παρουσιάσει μέσα στο γήπεδο κάτι πρωτότυπο, μια νέα ιδέα, κάτι που ενδεχομένως θα αιφνιδιάσει και θα αποσυντονίσει το Βέλγιο. Χρειάζεται κάτι ορίτζιναλ, κάτι επαναστατικό. Αν αντιθέτως προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το Βέλγιο με έναν συμβατικό τρόπο, περιμένοντας πίσω και προσπαθώντας να χτυπήσει με αντεπιθέσεις, το πιθανότερο είναι να χάσει εύκολα.
Βλέπετε κάτι άλλο πέραν του Βελγίου στην πρώτη θέση του ομίλου;
Σε καμία περίπτωση. Το Βέλγιο είναι το απόλυτο φαβορί. Θα πρέπει να συμβούν μεγάλες ανατροπές για να διαφοροποιηθεί η κατάσταση.
Αρα πού εκτιμάτε ότι θα πρέπει να στοχεύσει η Ελλάδα;
Να προσπαθήσει να διασφαλίσει ότι θα νικήσει όλα τα εντός έδρας παιχνίδια, αφού ούτως ή άλλως διαθέτει μια ισχυρή έδρα. Αλλά παράλληλα θα πρέπει να πάρει νίκες και μακριά από την Αθήνα. Νομίζω ότι πολύ πιο κομβικό ματς από αυτό με το Βέλγιο είναι το αμέσως επόμενο εκτός έδρας με τη Βοσνία, που είναι και ο βασικός αντίπαλος για τη δεύτερη θέση που οδηγεί στα νοκάουτ.