Την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα αναμένει η κυβέρνηση για να προχωρήσουν οι συζητήσεις, καθώς η πολιτική διαπραγμάτευση Τσίπρα στη Σύνοδο Κορυφής της Ρώμης δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται πάντως από το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι υψηλές, φωτογραφίζοντας συμφωνία –με επώδυνες υποχωρήσεις –σε φορολογικό, συνταξιοδοτικό και ενεργειακά, ενώ οι εκκρεμότητες παραμένουν στα εργασιακά.
Στόχος του Μαξίμου είναι άλλωστε η λεγόμενη «συνολική συμφωνία», δηλαδή αυτή που περιλαμβάνει τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και την οριοθέτηση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα, ει δυνατόν πριν από την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ (21-23 Απριλίου). Κάτι τέτοιο, όμως, είναι ανέφικτο υπό τις παρούσες συνθήκες, καθώς το Ταμείο μοιάζει αποφασισμένο να «τραβήξει» τη διαπραγμάτευση. Με το κυβερνητικό στρατόπεδο να διαψεύδει τα σενάρια να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα έως το Σεπτέμβριο και τις γερμανικές εκλογές –με την προσδοκία αλλαγής πολιτικής και τερματισμό της λιτότητας, αν νικητής είναι ο σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς –το Μαξίμου έχει λόγους μόνο να βιάζεται για να κλείσει την αξιολόγηση και να καλύψει τον χαμένο χρόνο.
Ετσι, το Μαξίμου βάζει στο κάδρο των ευθυνών για τις καθυστερήσεις το ΔΝΤ, επιχειρώντας να αποτινάξει τον ρόλο του «κακού». Παράλληλα, η διαπραγμάτευση κινείται στη λογική του «έντιμου συμβιβασμού», με την Αθήνα να υποκύπτει στις πιέσεις των δανειστών. Αυτό υπαινίχθηκε και ο Αλέξης Τσίπρας στην Ιταλία, σε εκδήλωση του δικτύου Transform Europe το βράδυ της Παρασκευής. «Αποφασίσαμε να κάνουμε έναν τακτικό συμβιβασμό προκειμένου να αποφύγουμε μια στρατηγική ήττα» είπε ο Πρωθυπουργός, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η αριστερή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στήριξε και εξακολουθεί να στηρίζει τις μνημονιακές πολιτικές.
Εντύπωση προκάλεσαν, εξάλλου, οι αιχμές του Πρωθυπουργού για τη στάση των συνδικάτων, καθώς υποστήριξε ότι η κυβέρνηση δίνει μάχη για τα εργασιακά «χωρίς να έχει τη στήριξη των επίσημων συνδικαλιστικών οργάνων». Η αποστροφή αυτή προκάλεσε έντονη ενόχληση στα σωματεία, ενώ ενδεχομένως ερμηνεύεται ως προσπάθεια να στρωθεί το χαλί για τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, ο οποίος βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς.
Η ΨΗΦΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ. Στη «μεγάλη» εικόνα, στο Μαξίμου αποκλείουν κατηγορηματικά τα σενάρια εκλογών ή οικουμενικής κυβέρνησης, ενώ επαναλαμβάνουν ότι δεν ασχολούνται με σενάρια ψήφισης των μέτρων από αυξημένη πλειοψηφία, παραπέμποντας απευθείας στη ΝΔ αν ζητηθεί η έγγραφη δέσμευσή της από τους δανειστές.
Προς τούτο, ο Τσίπρας αναμένεται να επαναλάβει στα στελέχη του ότι είναι προτιμότερος ο συμβιβασμός από τη «λευκή πετσέτα» και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο διακινείται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ το επιχείρημα ότι η κοινωνία στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης. Γι’ αυτό και η «μητέρα των μαχών» θα δοθεί στο πεδίο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αφού τα αντίμετρα μοιάζουν μάλλον με φούσκα που σκάει. Στόχος της κυβέρνησης δηλαδή είναι να μπορέσει να δώσει «αντίδωρο» σε βουλευτές και κοινωνία την –μερική, πιθανότατα, και όχι συνολική –επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
