Τείνω να πιστέψω ότι ο Νίκος Κοτζιάς έχει εμμονή μαζί μου. Πώς αλλιώς να εξηγήσω τα διάφορα κοσμητικά με τα οποία με στολίζει κάθε τρεις και λίγο. Τη μια με λέει συκοφάντη, την άλλη αδιάβαστο και τελευταία με χαρακτήρισε και αγεωγράφητο!

Δεν θα το πάρω προσωπικά γιατί, όπως ξέρετε, είμαι τύπος «ζεν» και αποφεύγω να κρατάω κακίες, γιατί χαλάει το κάρμα μου! Πρέπει όμως να εξηγηθώ, όχι για να μην παρεξηγηθώ, αλλά γιατί δεν μου αρέσει να γίνεται αναίτιος ντόρος γύρω από το όνομά μου.

Και εξηγούμαι: Δεν γνωρίζω (ακόμη) τι μπορεί να ειπώθηκε μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, αντιστράτηγο Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ, στην πρόσφατη συνάντησή τους. Και δεν έχω λόγο να αμφισβητώ (ακόμη) ότι ο Κοτζιάς άνοιξε όλη τη βεντάλια των εθνικών μας θεμάτων, από το Κυπριακό και τις προκλήσεις των Τούρκων, μέχρι το Σκοπιανό και το θέμα του χρέους.

Η δική μου απορία ήταν –και παραμένει –τι συζήτησε με τον αμερικανό ομόλογό του Ρεξ Τίλερσον. Διότι (θα το ξαναγράψω με κίνδυνο να γίνω βαρετός) όπως ο ίδιος δήλωσε αμέσως μετά το ραντεβού του, δεν συζήτησε με τον Τίλερσον ούτε για το Κυπριακό, ούτε για τα Σκόπια, ούτε για την οικονομία. Οσο δε αφορά το θέμα της Τουρκίας, εγώ πρώτος είχα πιστώσει στον υπουργό το μοναδικό του ταλέντο να μιλάει… με θεωρίες και δικούς του όρους, όπως αυτός περί «τουρκικής νευρικότητας»!

Τελευταία Νέα