Το μέλλον σχετίζεται με το παρόν. Και το παρόν το 1996, λίγους μήνες μετά την περίφημη απόφαση Μπόσμαν που θα άλλαζε μια για πάντα την εικόνα του παγκόσμιου αθλητισμού, έμοιαζε με κασσάνδρεια προφητεία. Η παραζάλη των επιτυχιών ωστόσο δεν επέτρεπε στους ανθρώπους του Αγιαξ και γενικότερα του ολλανδικού ποδοσφαίρου, που πανηγύριζαν τότε για τη συμμετοχή του Αίαντα σε δύο συνεχόμενους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, να το αντιληφθούν.

Στην περίφημη ακαδημία του Αγιαξ έχει δοθεί ο συμβολικός τίτλος «Το μέλλον» (De Toekomst). Από τις τάξεις του έχουν βγει κάποιοι από τους μεγαλύτερους παίκτες του κόσμου, ενώ αποτέλεσε τη μήτρα για την ομάδα που κυριάρχησε στην Ευρώπη την περίοδο 1994-1996.

Τότε, όλοι ήμαστε βέβαιοι πως ένας νέος κύκλος επιτυχιών άνοιγε για τις Τουλίπες, όταν ξαφνικά έπεσε φυλλοξέρα.

Τα μεγάλα ταλέντα έγιναν όλο και πιο σπάνια, αλλά και αυτά που έδιναν υποσχέσεις έσβηναν σαν πεφταστέρια στα μεγάλα ρόστερ των πλούσιων ομάδων της Ευρώπης που λειτουργούν σαν αρπακτικά.

Η απόφαση Μπόσμαν τον Δεκέμβριο του 1995 και το οικονομικό χάσμα που προκλήθηκε στα κλαμπ της Γηραιάς Ηπείρου από τον πακτωλό χρημάτων των τηλεοπτικών δικαιωμάτων σκότωσαν το μοντέλο ανάπτυξης του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Το στραπάτσο της Σόφιας αλλά κυρίως το μάδημα της πιο ελπιδοφόρας τουλίπας των τελευταίων χρόνων, του Ματάις ντε Λιχτ, αποτελούν τις πρώτες εικόνες από το δυσοίωνο μέλλον.

Τελευταία Νέα