Στο ιστορικό Λήδρα Παλάς, έδρα του ΟΗΕ στην Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας, θα δειπνήσουν, την ερχόμενη Κυριακή, οι Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακιντζί.
Με «οικοδεσπότη» τον ειδικό σύμβουλο των Ηνωμένων Εθνών Εσπεν Μπαρθ Αϊντα, ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναμένεται να ζητήσει άμεση επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, σε αντίθεση με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ακιντζί που φαίνεται πως θα επιλέξει μια πιο γενικόλογη τοποθέτηση και αναμένεται να ρίξει –και πάλι –στο τραπέζι πρόταση για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.
Αυτό γιατί έχει αποφασίσει μάλλον να πατήσει φρένο στη διαδικασία του διαλόγου και κυρίως επειδή θέλει να κερδίσει χρόνο. Και για να ακριβολογώ, τον χρόνο που απομένει μέχρι το τουρκικό δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου.
Ετσι, με πρόσχημα την τροπολογία που ψήφισε η κυπριακή Βουλή για τον εορτασμό του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950 στα σχολεία, ο Ακιντζί παραπέμπει για τις όποιες εξελίξεις σε Απρίλιο και Μάιο.
Και γιατί μιλάω για πρόσχημα;
Γιατί οι Ελληνοκύπριοι –με διάθεση εμφανώς διαλλακτικότερη –είναι διατεθειμένοι να τροποποιήσουν την επίμαχη τροπολογία. Ουσιαστικά, τους απομένει μόνο το διαδικαστικό.
Ομως, δεν θα τολμούσα να μιλήσω –ακόμη –για ένα δείπνο που προεξοφλεί την επανάληψη των διαπραγματεύσεων. Κάθε άλλο. Η επιστροφή των Τουρκοκυπρίων στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ερμηνεύεται μάλλον ως πισωγύρισμα παρά ως πρόοδος.
Και αυτό είναι ξεκάθαρο για τον Αναστασιάδη, που πριν ακόμη φτάσει στο δείπνο της Κυριακής έσπευσε να απορρίψει τέτοιου τύπου εισηγήσεις από τον τουρκοκύπριο συνομιλητή του.
Εδώ που τα λέμε, «ποια μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μπορούν να συζητηθούν, οι συνεχείς τουρκικές NAVTEX ή ο εορτασμός της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο;» όπως εύστοχα διερωτήθηκε ο κύπριος πρόεδρος.
