Ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, δρ Δημήτρης Γρηγοράκης απαντά ότι ο λωτός, ένα φρούτο που προέρχεται από την Ιαπωνία, παρέχει μόλις 70 θερμίδες στα 100 γραμμάρια. Λόγω όμως της υψηλής περιεκτικότητάς του σε σάκχαρα δεν πρέπει να προτιμάται από άτομα που πάσχουν από διαβήτη. Είναι πλούσιος σε βιταμίνη C, που ενισχύει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα και δίνει λάμψη στο δέρμα.
Το έντονο χρυσοκόκκινο χρώμα του οφείλεται στα φλαβονοειδή (πολυφαινόλες και κατεχίνες), που είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, γνωστά για την αντιφλεγμονώδη δράση τους.
Περιέχει β-καροτένιο, λυκοπένιο, ζεαξανθίνη και κρυπτοξανθίνη, ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση ενάντια στις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες, που είναι υπεύθυνες για την πρόωρη γήρανση, αλλά και για την εμφάνιση μεγάλου αριθμού ασθενειών. Μπορεί έτσι να ελαττώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση, τον κίνδυνο θρομβώσεων, την κακή χοληστερόλη LDL και τα επίπεδα τριγλυκεριδίων.
Περιέχει φυτικές ίνες και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα ευεργετικός για άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα και αιμορροΐδες. Επίσης εμφανίζει διουρητική δράση επειδή περιέχει άφθονο ασβέστιο και κάλιο, που βοηθούν στο να απελευθερωθούν τα πλεονάσματα των υγρών. Περιέχει ακόμα βετουλινικό οξύ, μια ουσία που έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα δραστική κατά κάποιων μορφών καρκίνου. Περιέχει, τέλος, βιταμίνες της ομάδας Β (κυρίως θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, πυριδοξίνη και φυλλικό οξύ), που έχουν ευεργετικές ιδιότητες για το νευρικό σύστημα.
Ο λωτός λοιπόν μπορεί να είναι ένα ιδανικό γευστικό σνακ, που χορταίνει, εφοδιάζοντας ταυτόχρονα τον οργανισμό με πολύτιμα θρεπτικά συστατικά.
