Είναι αλήθεια ότι η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους δανειστές και το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης θα αποτρέψουν τα χειρότερα για τη χώρα και θα δώσουν πρόσκαιρες ανάσες ζωής στην παραπαίουσα ελληνική οικονομία. Θα αποσοβήσουν το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και θα επαναφέρουν την κανονικότητα στις τράπεζες, οι οποίες σήμερα πληρώνουν ακριβά την αβεβαιότητα με μείωση των καταθέσεων και αύξηση των κόκκινων δανείων. Και αν βοηθήσει ο τουρισμός, τους καλοκαιρινούς μήνες, μπορεί να ξεκολλήσει η αγορά από το τέλμα στο οποίο έχει βυθιστεί.
Ωστόσο, ακόμη μια διαπραγμάτευση θα έχει (στην πραγματικότητα) χαθεί, επισημαίνουν αξιόπιστοι παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας. Στο Εργασιακό, στο Ασφαλιστικό και στη φορολογία, η επόμενη μέρα, αν δεν είναι το ίδιο κακή, σίγουρα θα είναι χειρότερη από τη σημερινή.
Στο Εργασιακό, η επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν προβλέπεται άμεσα στον ορίζοντα. Θα επανεξεταστεί –εφόσον και αν –μετά το τέλος του προγράμματος. Ώς τότε οι έλληνες εργαζόμενοι θα εξακολουθούν να απασχολούνται (όσοι απασχολούνται) σε καθεστώς εργασιακής ζούγκλας: υπό συνθήκες επιχειρησιακών συμβάσεων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του κάθε εργοδότη, με τη μερική απασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία (ενίοτε μαύρη) να σπάνε τα κοντέρ. Ο,τι μέτρα δεν τόλμησαν να πάρουν όλες οι κυβερνήσεις (και η σημερινή) για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, το πληρώνουν σήμερα ακριβά οι εργαζόμενοι με την τέλεια απορρύθμιση των συνθηκών εργασίας και τη σύνθλιψη των αμοιβών τους. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης για το άνοιγμα της αγοράς και για την κατάργηση κεκτημένων στον υπερφυσικό ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ) επιστρέφει σήμερα με τη μορφή των πιο ακραίων θέσεων του ΔΝΤ για νέες ανατροπές στην αγορά εργασίας και συνέχισης της πολιτικής βίαιης εσωτερικής υποτίμησης ως το φάρμακο για να ανακάμψει ο ασθενής. Είναι ενδεικτικό όμως, σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα αυτών των πολιτικών, ότι καμία σοβαρή επιχείρηση στη χώρα μας δεν τις ακολουθεί. Μεγάλες υγιείς εγχώριες επιχειρήσεις σε βασικούς κλάδους της οικονομίας εξακολουθούν να προσλαμβάνουν, να απασχολούν και να αμείβουν σεβόμενοι τους εργαζομένους τους.
Στο Ασφαλιστικό, οι νέες υπερεισφορές του νόμου Κατρούγκαλου για τους επαγγελματίες και τους εργαζομένους με μπλοκ είναι αμφίβολο αν θα εισπραχθούν. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι –αν όχι φέτος, σίγουρα του χρόνου –οι εισπράξεις των εισφορών θα καταποντιστούν και νέα αδιέξοδα θα εμφανιστούν στον ΕΦΚΑ. Στην πλειονότητά τους οι επαγγελματίες θα προσαρμόσουν τεχνητά τις εισφορές τους προς τα κάτω δηλώνοντας χαμηλότερα εισοδήματα ή καταφεύγοντας στη μαύρη εργασία με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Και έτσι το βάρος θα πέσει πάλι στις συντάξεις.
Στη φορολογία, το ποτήρι ήδη έχει ξεχειλίσει, ενώ τα όποια αντίμετρα προβλέπονται στο σχέδιο της συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών δεν αρκούν για να ανατρέψουν την κατάσταση υπερφορολόγησης που βιώνουν σήμερα τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις. Με τέτοιους φόρους η κατανάλωση δεν πρόκειται να ανακάμψει, ο παραγωγικός ιστός της χώρας θα εξακολουθήσει να αποσυντίθεται και οι επενδύσεις δεν θα επιστρέψουν.
Η Ελλάδα, και την επόμενη μέρα, θα εξακολουθήσει να είναι μια ανεπτυγμένη χώρα (η μόνη) σε δοκιμαστικό σωλήνα εφαρμογής τοξικών πολιτικών φαρμάκων που οδηγούν σε αργό θάνατο τον ασθενή.
