Την τιμητική τους έχουν σήμερα οι Μινχάουζεν. Είναι πρωταπριλιά βλέπετε και γιορτάζουν οι απανταχού ψεύτες.
Χρόνια τους πολλά λοιπόν κι αν διέθεταν λίγο χιούμορ, όπως ένας παλαιότερος συνάδελφος, θα κερνούσαν και κανένα φοντανάκι.
Το να είσαι ψεύτης δεν είναι εύκολη δουλειά. Πρέπει καταρχήν να έχεις καλή μνήμη για να θυμάσαι τις ψευτιές. Επίσης πρέπει να διαθέτεις φαντασία. Οπως ο παλιός συνάδελφος που είχε γράψει ολόκληρο ρεπορτάζ ο αθεόφοβος με τις δηλώσεις του προέδρου της Ιταλίας Σάντρο Περτίνι τρεις ώρες πριν ο τελευταίος σκεφτεί τι ήθελε να πει.
Είναι αλήθεια πως όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να γίνει πιστευτό. Πάρτε για παράδειγμα τον βαρόνο Μινχάουζεν. Υπαρκτό πρόσωπο που πολέμησε στον ρωσοτουρκικό πόλεμο τον 18ο αιώνα, είχε φλομώσει τον κόσμο με τις ευφάνταστες ιστορίες του, οι οποίες όμως σήμερα θεωρούνται κλασικές.
Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και οι εν Ελλάδι Μινχάουζεν –ξέρω πού πάει το μυαλό σας αλλά θα αντισταθώ και δεν θα τους κατονομάσω –ίσως να φιλοδοξούν να γίνουν κάποτε κλασικοί. Δύο, τρία πράγματα να αλλάξουν στα ψέματά τους και έτοιμη η ιστορία των καλών που ηττήθηκαν από τους κακούς. Και πού ξέρετε, με την πάροδο των χρόνων ίσως γίνουν και ήρωες. Πραγματικοί, όχι σαν τον Μινχάουζεν που έγινε καρτούν.
Αλλωστε το λέει και η κινέζικη παροιμία: ένας θα το πει το ψέμα και δέκα θα το επαναλάβουν ως αλήθεια.
Η τιμωρία για τους ψεύτες είναι πως δεν μπορούν να πιστέψουν τους άλλους. Τους λες πως βρέχει και ψάχνουν τα σύννεφα. Γιατί το υποσυνείδητο λειτουργεί με αυτοματισμούς. Ενας έρπων σκοταδισμός στα απόκρυφα της ψυχής.
Ο Στάλιν την εποχή που πίστευε πως ήταν ο μέγας ρυθμιστής του σύμπαντος, όταν ειδοποιήθηκε πως οι γερμανικές στρατιές πέρασαν τα ρωσικά σύνορα, έδωσε εντολή να τιμωρηθεί ο ψεύτης που διαδίδει τέτοια αίσχη. Ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης δεν είχε ξεφύγει από το κλισέ που θέλει τους πολιτικούς να εντρυφούν στην τέχνη της ψευδολογίας και να γίνονται εν τέλει δούλοι της. Αλλά το χούι του το πλήρωσε ένας φουκαράς.