Ηταν –όπως προειδοποιούσε από τον τίτλο ο ερωτών βουλευτής –«μια τολμηρή ερώτηση προς τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής», η οποία παρουσιάστηκε σε ένα δελτίο Τύπου μόλις 829 λέξεων. Με θέμα; Το «Survivor». Το ύφος του δελτίου προδίδει ότι ασχολήθηκε ο ίδιος με τη συγγραφή του. Και οι λεπτομέρειες με τις οποίες περιγράφει την εκπομπή, την οποία καταγγέλλει, μαρτυρούν ενδεχομένως έναν φανατικό τηλεθεατή της. Ο Νίκος Νικολόπουλος –πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής, σε περίπτωση που κάποιος δεν θυμάται τον τίτλο του –«δεν έμεινε ασυγκίνητος μπροστά σ’ αυτή τη “νοσηρή” ιστορία και ενσωμάτωσε τις αποκαλύψεις για πιθανά στησίματα του παιχνιδιού, αλλά και τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί από τη μετάδοση του “Survivor”» σε αυτή την ερώτηση, με τα ένδεκα υποερωτήματα, προς τον Νίκο Παππά. Ιδού τα δυο καλύτερα: «Θα προστατεύσετε, μέσω νομοθετικής διάταξης, τη μαθητιώσα νεολαία μετακινώντας υποχρεωτικά εκπομπές ριάλιτι μετά τις 23.00, έτσι ώστε τουλάχιστον τα παιδιά έως 15 ετών να προστατεύονται από τέτοια φθοροποιά προγράμματα;». Και «όπως πληροφορούμεθα, τούρκος παραγωγός ο οποίος έχει στην κατοχή του τα δικαιώματα του “Survivor” δηλώνει ότι, μετά το 20% τηλεθέαση, εισπράττει χρήματα ανά δευτερόλεπτo. Πώς δικαιολογείτε το γεγονός ότι τέτοια υπέρογκα ποσά αυτή τη στιγμή –εν μέσω capital controls –φεύγουν από τη χώρα μας;». Είναι προφανές. Το «Survivor» μας ψεκάζει κιόλας. Ή όπως θα το έθεταν και στην Κάτω Αχαγιά, κάτι τρέχει στα γύφτικα.
Λύπη
«Τετρακόσιες χιλιάδες δικαιούχοι θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται. Κυρίως συνταξιούχοι του παλιού ΤΕΒΕ. Αναγκαστήκαμε με λύπη μας να κάνουμε υποχωρήσεις» παραδέχθηκε στα ερτζιανά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Κι ύστερα ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του. Λίγη ώρα αργότερα ο υπουργός Οικονομικών και η υπουργός Εργασίας ενημέρωναν τους βουλευτές του κυβερνητικού τους εταίρου πως τελικά θα είναι εννιακόσιες χιλιάδες οι συνταξιούχοι που θα προσφέρουν τον οβολό τους υπέρ της σκληρής διαπραγματευτικής προσπάθειας των συριζαίων. Αρα, φαντάζομαι, αν ο Παπαχριστόπουλος είχε κι άλλα δάκρυα, ετοιμάστηκε να τα χύσει εκείνη την ώρα. Οι εννιά Ανεξάρτητοι Ελληνες, είπε στην ίδια συνέντευξη –κοινώς πριν καν ενημερωθεί για τα μέτρα από τους αρμόδιους υπουργούς -, είναι «χάλυβας» και θα ψηφίσουν. Πώς το λέει, όμως, η παροιμία; Τρώει η σκουριά το σίδερο και η θλίψη την καρδιά μας. Γιατί φαντάζομαι κάποιος θα τον ενημερώσει ότι τελικά οι συνταξιούχοι που θα υποστούν περικοπές υπολογίζονται σε 1,5 εκατ. Και πως έρχεται, σύμφωνα με πληροφορίες, και χαράτσι στις επικουρικές.
Στομάχια
Δεν πονάνε μόνο τα παλικάρια των ΑΝΕΛ. Βγήκε στα ερτζιανά κι ο βουλευτής Φλώρινας της πρώτη φορά Αριστεράς Κώστας Σέλτσας –επίσης χθες –και δήλωσε: «Θα ψηφίσω την απόφαση της κυβέρνησης. Εχω τα ερωτηματικά μου, δεν το κρύβω. Εχω το σφίξιμο της καρδιάς και του στομαχιού όπως όλοι οι αριστεροί, κάτι παίρνουν από τα σωθικά μας αυτές οι αποφάσεις. Παρ’ όλα αυτά είμαι μάχιμος. Διαφορετικά θα έπρεπε να πάω στο Αγιον Ορος». Δεν είναι κακή ιδέα η πολιτεία του Αθω. Πριν άλλωστε ο Τσίπρας μείνει μόνος με την Πλατυτέρα, ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε πει πως οι μοναχοί και οι αριστεροί έχουν κάτι κοινό. Οι πρώτοι πιστεύουν στη σωτηρία στον άλλο κόσμο κι οι δεύτεροι στη σωτηρία σε αυτόν.
Κάτι μου λέει, ωστόσο, ότι οι κοψοχέρηδες του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα προτιμούσαν τον καζαντζακικό ορισμό της σωτηρίας –που είναι να λυτρωθείς από όλους τους σωτήρες. Οπότε μήπως να μόναζε ο Φλωρινιώτης ούτως ή άλλως;
Αρχηγοί
«Ο αρχηγός θα προκύψει από ανοιχτές διαδικασίες, από ένα συνέδριο, από ψηφοφορία φυσικών προσώπων αλλά και ψηφιακή. Το λογικό είναι ότι θα γίνει μετά τις επερχόμενες εθνικές εκλογές». Τάδε έφη Γρήγορης Ψαριανός ερωτώμενος για τη συνεργασία των τριών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ με το κόμμα του, Το Ποτάμι. Και προσέθεσε: «Μπορεί να συναποφασιστεί ότι μετά το Πάσχα θα γίνει εκλογή νέου αρχηγού, μπορεί να συναποφασιστεί, αυτό δεν το αποκλείω, αλλά το να ρωτάμε ποιος θα είναι αρχηγός… Τι πάει να πει ποιος θα είναι αρχηγός;». Είναι άραγε όλοι τόσο υπεράνω σε αυτή τη νέα σύμπραξη; Γιατί τα τελευταία χρόνια στην Κεντροαριστερά οι αρχηγικοί ναρκισσισμοί είναι περισσότεροι από τους κεντροαριστερούς.