Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ την αξιολόγηση! Οταν τελειώσει, o ΣΥΡΙΖΑ θα την ψηφίσει κι εμείς θα πληρώσουμε κάτι παραπάνω!

Εκλογές δεν θα γίνουν κι αφού περάσαμε και το όριο της λίστας, θα ακούσουμε και θα δούμε πολλά. Ολοι οι βουλευτές θα επιδιώξουν τη δημοσιότητα με οποιονδήποτε τρόπο, ώστε να τους θυμηθούμε την ώρα της κάλπης. Ηδη φάνηκαν τα πρώτα σημάδια με αφορμή το Μουσείο Μπελογιάννη. Ελπίζουμε η αναβίωση του κλίματος μιας άλλης εποχής να σταματήσει εκεί, διαφορετικά η διαφαινόμενη πόλωση Αριστεράς – Δεξιάς θα οδηγήσει τη χώρα σε (περαιτέρω) γελοιοποίηση. Γυρνάμε ολοταχώς στο παρελθόν, όταν άλλοι τρέχουν στο μέλλον!

Ηχηρότατο χαστούκι σε ανερυθρίαστες παρειές ήταν εξάλλου και η απόφαση – προσβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το δουλεμπόριο στα ματωμένα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας. Τι ντροπή!

Ενα άλλο φαινόμενο που παρατηρείται είναι η εκκόλαψη νέων κομμάτων! Η μακρόσυρτη περίοδος κρίσης, οι δυσκολίες που αυτή επιφέρει στον πληθυσμό, σε συνδυασμό με την αναζήτηση συνεργασιών για κυβερνητικό σχήμα, κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι διαθέτουν τις λύσεις εντός του Μνημονίου ή και πέραν αυτού. Ανεξαρτήτως προθέσεων, ο πληθωρισμός σωτήρων και η σύγχυση που επιφέρει αποτρέπουν παρά προσελκύουν τους πολίτες.

Μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία στηρίζεται στην ευρεία συμμετοχή. Σήμερα η αποχή έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, ουσιαστικά οι κυβερνήσεις είναι μειοψηφικές, επί των εγγεγραμμένων! Ποιος θα εμπνεύσει; Για να πειστεί ο πολιτης ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει, πρέπει να υπάρξουν υπερβάσεις με ανανέωση, πρόγραμμα και επαφή με την καυτή καθημερινότητα των ανθρώπων. Βλέπετε κάτι τέτοιο;

Oι θεωρητικές προσεγγίσεις χρησιμεύουν ως πρόπλασμα εκκίνησης. Μόνο η πράξη και η ζύμωση εντός μιας ενεργοποιημένης κοινωνίας πείθει. Τιποτε άλλο. Κι αυτό δεν είναι λαϊκισμός, αλλά μάχιμη πολιτική. Χρειάζεται παράταξη, όχι κομματίδια! Η Ιστορία βρίθει παραδειγμάτων.

Την επόμενη περίοδο θα μπούμε «για τα καλά» στην καρδιά της κρίσης. Η κοινωνία θα υποφέρει περισσότερο. Οι απαιτήσεις από το πολιτικό προσωπικό θα μεγαλώνουν, μαζί και οι εντάσεις. Η ώρα που θα ξεπεραστεί μια βαθύτατα συντηρητική νοοτροπία, η οποία διατρέχει οριζοντίως όλο το πολιτικό σύστημα, θα αργήσει να σημάνει.

Μια γενιά χάθηκε ήδη! Ισως τα σημερινά παιδιά γίνουν αύριο προπομποί νέων εξελίξεων.

Ολα αυτά εάν η Ευρώπη –στην οποία ευτυχώς ανήκουμε –μετά το Brexit ξυπνήσει κι οδηγήσει στην πραγματική (κι όχι διαφοροποιημένη) ενοποίηση της, η οποία αν είχε πραγματοποιηθεί εγκαίρως, δεν θα φτάναμε ποτέ εδώ που φτάσαμε!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα