Η νέα δολοφονική επίθεση των χρυσαυγιτών, που επέφερε τον βαρύ τραυματισμό σπουδαστή την Παρασκευή, υπενθυμίζει μια δυσάρεστη αλήθεια. Ο φασισμός είναι εδώ γύρω μας. Ως σύμπτωμα και ως κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο. Και μπορεί να κάνουμε πως τον ξεχνούμε, αυτός όμως βρίσκει αφορμές για να θυμίζει τον σκοτεινό και επικίνδυνο ρόλο του.
Το περιστατικό βίας που καταδίκασε σύσσωμο το δημοκρατικό τόξο επιβεβαιώνει τη δυναμική επανεμφάνιση της ναζιστικής οργάνωσης. Και γίνεται στο φόντο μιας δίκης –για τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα –που σέρνεται αδικαιολόγητα και για λόγους που δεν θα ήταν σκόπιμο και σωστό να ερμηνεύσουμε. Οσον αφορά την επίθεση στην περιοχή των Ελληνορώσων υπάρχει κάτι ακόμη πιο σοβαρό. Ο κατηγορούμενος, που ταυτοποιείται από όλους, δεν είναι απλώς ένας οπαδός της Χρυσής Αυγής ή ένα στέλεχός της. Είναι ο παρά τω αρχηγώ, ένα πρόσωπο που εργάζεται για την οργάνωση και επίσης απασχολείται στη Βουλή για λογαριασμό της.
Οι κίνδυνοι για τη Δημοκρατία είναι τεράστιοι. Το κλίμα ανομίας και αυτοδικίας που διαμορφώνεται με τις περιπολίες οπαδών και μελών της οργάνωσης σε γειτονιές είναι επίσης κάτι εφιαλτικό. Χρειάζεται πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα για την καταπολέμηση του φαινομένου.
Είναι τουλάχιστον αντιφατικό και δραματικό κατά τη διακυβέρνηση αριστερού κόμματος, να αναπτύσσεται με αυτόν τον τρόπο και να γενικεύεται η δράση αυτού του μορφώματος εντός της πρωτεύουσας και με ευθεία στοχοποίηση πολιτών. Ο εφιάλτης είναι εδώ γύρω και δεν σηκώνει ανοχή.
