Ενίοτε η σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο πολίτης έρχεται να επιβεβαιωθεί από ορισμένα νούμερα που δεν αμφισβητούνται. Για παράδειγμα τα στοιχεία που έδωσε χθες η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) φανερώνουν πως η πλειονότητα των φορολογουμένων έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές (όπως θα δείτε και στο αναλυτικό σημερινό ρεπορτάζ). Αν υπολογίσουμε πως οι ενεργοί και φορολογούμενοι συμπολίτες μας αποτελούν μια διαρκώς συρρικνούμενη βάση, αντιλαμβανόμαστε πως η «εξάρτησή» τους από χρέη –και μάλιστα σε τόσο απόλυτα νούμερα –τους καθιστά όλο και πιο ευάλωτους σε μια αγορά που συνεχώς βυθίζεται στην αβεβαιότητα και τα αδιέξοδα που δημιουργεί και η σημερινή μετέωρη συγκυρία.
Από την άλλη και παράλληλα με την παραπάνω πραγματικότητα υπάρχει ένα άλλο στοιχείο που εκθέτει η ΑΑΔΕ και το οποίο επίσης μπορεί να μας οδηγήσει σε ορισμένα συμπεράσματα. Τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης που ελήφθησαν –πρόκειται για κατασχέσεις εις χείρας τρίτων –επίσης αυξήθηκαν!
Ολα αυτά στο φόντο μιας κυβέρνησης που θα έσχιζε τα Μνημόνια και θα έκανε σεισάχθεια για τα χρέη των πολιτών αποκτούν ενδιαφέρον. Ομως και εδώ ακολουθήθηκε η πεπατημένη. Απλώς να επιβάλλονται φόροι και να οδηγούνται χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις σε χρέη και πλειστηριασμούς.
Το μείγμα μιας άλλης πολιτικής αποκτά χαρακτήρα επείγοντος. Η αγορά και οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο. Η παύση πληρωμών καταφτάνει και θα είναι σχεδόν αναπόφευκτη σε ένα τόσο εχθρικό για την Οικονομία περιβάλλον.