Αναζήτηση
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να συρρικνώνεται καθώς μεγαλώνουμε, αλλά αυτό δεν συμβαίνει με τον ίδιο ρυθμό σε όλους τους ανθρώπους, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Όπως έδειξε, σε μερικούς ανθρώπους η συρρίκνωση συμβαίνει με πολύ πιο αργό ρυθμό, με αποτέλεσμα να διατηρούν μυαλό «ξυράφι» μέχρι τα βαθιά τους γηρατειά.
Τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύονται στην Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (JAMA) υποδηλώνουν ότι η έκπτωση των νοητικών λειτουργιών με το πέρασμα του χρόνου δεν είναι αναπόφευκτη, λένε οι ερευνητές.
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν επί 18 μήνες ομάδα 36 εθελοντών ηλικίας 80 ετών, οι 24 από τους οποίους επιδείκνυαν νοητική λειτουργία εφάμιλλη με εκείνη που παρατηρείται σε 50άρηδες ή και σε ακόμα νεώτερα άτομα.
Αυτοί οι 24 ηλικιωμένοι είχαν πολύ μικρότερη απώλεια όγκου από τον φλοιό του εγκεφάλου τους, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους 12 που είχαν μέση νοητική λειτουργία.
Ο εγκεφαλικός φλοιός αποτελεί το μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφάλου. Χωρίζεται σε τέσσερις λοβούς και είναι υπεύθυνος για τα πάντα, από τη σκέψη και την ομιλία έως την επεξεργασία των ήχων, των εικόνων, των γεύσεων και των άλλων αισθητήριων πληροφοριών.
Πριν και στο τέλος του 18μηνου οι ερευνητές υπέβαλλαν σε τομογραφία εγκεφάλου τους εθελοντές τους, διαπιστώνοντας πως στο μεσοδιάστημα οι 24 είχαν χάσει μόλις το 1,06% του όγκου του εγκεφαλικού φλοιού τους, έναντι 2,24% στους εθελοντές με μέση νοητική λειτουργία.
Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγου λένε ότι η διαφορά αυτή τους εξέπληξε, διότι η ατροφία του εγκεφάλου με το πέρασμα του χρόνου θεωρείται φυσιολογικό φαινόμενο και υπαίτια για την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών που παρατηρείται στους ηλικιωμένους δίχως άνοια.
Επειδή, όμως, δεν παρακολούθησαν τους εθελοντές τους από νεαρή ηλικία, δεν μπορούν να αποκλείσουν το ενδεχόμενο οι 24 να είχαν εξ αρχής μεγαλύτερο όγκο εγκεφαλικού φλοιού απ’ ό,τι οι υπόλοιποι συνομήλικοί τους.
Λένε επίσης ότι η μελέτη τους είναι πολύ μικρή για να θεωρηθούν οριστικά τα ευρήματά της και πρέπει να επαληθευτεί από μεγαλύτερες.
Ωστόσο, «είναι πολύ πιθανό μερικοί άνθρωποι να αντιστέκονται εκ φύσεως στη σχετιζόμενη με την ηλικία ατροφία του εγκεφάλου», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Αμάντα Κουκ, νευροεπιστήμονας στο Northwestern η οποία μελετά εδώ και χρόνια τους «σούπερ ηλικιωμένους» (Super Agers).
Με αυτό τον όρο περιγράφονται μεγάλης ηλικίας άνθρωποι με αειθαλείς νοητικές δεξιότητες, κρυστάλλινη πνευματική διαύγεια και γνωστικές ικανότητες που ανταγωνίζονται άνετα εκείνες πολύ νεώτερων ατόμων.
