«Πώς είναι δυνατόν να μπορεί να αναπλάθει τόσο ζωντανά τον ήχο των πουλιών μόνο με ένα βιολί;» είχε αναρωτηθεί το 1975, παιδί ακόμη, όταν άκουσε στο Φεστιβάλ Γεχούντι Μενουχίν στο Γκστάαντ τις «Τέσσερις εποχές» του Βιβάλντι. Ισως ακόμη να ευχαριστεί τους γονείς του ο Ντάνιελ Χόουπ για εκείνη την εμπειρία που μπήκε στο πολύτιμο κουτί των πρώτων αναμνήσεών του. Ο εμπνευσμένος βιολονίστας –μόνιμος της Deutsche Grammophon από το 2007 –ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση που απηύθυνε το παγκόσμιας εμβέλειας label σε εκείνον και άλλους πέντε πρωτοκλασάτους της μουσικούς. Ο Χόουπ (σ.σ.: το καλοκαίρι εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ της Σάνης) έβαλε σε διάλογο το «Four seasons» του Βιβάλντι με έργα των Schumann, Bach, Aphex Twin, Chilly Gonzales, Nils Frahm και Max Richter, μεταξύ άλλων, σε έναν συναρπαστικό νέο στοχασμό σχετικά με το πέρασμα του χρόνου. Εντυπωσιακές όμως είναι και οι προσεγγίσεις των παγκόσμιας εμβέλειας μουσικών της Deutsche Grammophon στην αναμέτρησή τους με κλασικά έργα.
ΚΟΚΕΡ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕΡ. O Τζάρβις Κόκερ, frontman της διάσημης ποπ μπάντας Pulp, και ο καναδός πιανίστας/ράπερ/παραγωγός/συνθέτης Chilly Gonzales «ξαναδιάβασαν» το «Room 29» –το οποίο αρχικά συνελήφθη ως θεατρικό για το θρυλικό δωμάτιο του ξενοδοχείου Chateau Marmont στο Χόλιγουντ. Ο Κόκερ έγραψε τους στίχους κατά τη δική του παραμονή στο δωμάτιο 29, εμπνευσμένος από ένα από τα πιο ασυνήθιστα αντικείμενα του δωματίου –ένα μωρό πιάνο με ουρά –ως μάρτυρα όλων των αμέτρητων δραμάτων που έλαβαν χώρα εκεί.
Ο Μαξ Ρίχτερ, μετά το «Sleep», επιστρέφει με το τελευταίο ηχογραφημένο έργο του –ένα νέο άλμπουμ με τίτλο «Three Worlds: Music from Woolf Works». To έργο προέρχεται από τη μουσική του για το Royal Ballet και τη βραβευμένη παραγωγή του Wayne McGregor «Woolf Works» –εμπνευσμένη από τα έργα της Βιρτζίνια Γουλφ. Ακριβώς όπως η παράσταση, το νέο άλμπουμ του Ρίχτερ έχει μια δομή με τρία μέρη, χτισμένο γύρω από θέματα από τα τρία μυθιστορήματα της Γουλφ: «Η κυρία Νταλογουέι», «Ορλάντο» και «Τα κύματα». Αποσπάσματα από τις επιστολές της, τα ημερολόγια και άλλα γραπτά είναι συνυφασμένα στο έργο, με συμμετοχή των Gillian Anderson και Sarah Sutcliffe.
Το ντουέτο των Tale of Us (Matteo Milleri και Carmine Conte με έδρα το Βερολίνο) ξαναγράφει το «εγχειρίδιο κανόνων» για τη βαθιά συγκινητική, συναισθηματική ηλεκτρονική μουσική: house και techno με επιρροές από pop, nu-disco και rock γεννώντας το «Endless». Το πρώτο και πολυαναμενόμενο άλμπουμ του ντουέτου (έπειτα από ένα-δυο EP και single κυκλοφορίες) παρουσιάζει ένα ambient ρεπερτόριο, παρά το προσκήνιο της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής τους.
Ο Johann Johannsson έγραψε το σάουντρακ για την επερχόμενη ταινία επιστημονικής φαντασίας του Ντενί Βιλνέβ «Arrival». Για τη μουσική o Johann συνεργάστηκε με το φωνητικό σύνολο Theatre of Voices (υπό τη διεύθυνση του Paul Hillier) και άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Robert Aiki Aubrey Lowe και η Hildur Gudnadottir. Προηγουμένως o Johann εργάστηκε με τον Villeneuve στο score για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο «Sicario».
Ο Joep Beving είναι το καινούργιο απόκτημα της Deutsche Grammophon –έχει δώσει εντυπωσιακό ψηφιακό αποτύπωμα (τα δύο lead tracks του άλμπουμ έχουν 16 και 18 εκατομμύρια streams αντίστοιχα). Ο δανός συνθέτης και πιανίστας δημιουργεί στοχαστική neo-classical μουσική, ευρέως και άμεσα ελκυστική. Το «Prehension» είναι το δεύτερο άλμπουμ του Joep Beving. Τέλος, ο βραβευμένος με BAFTA συνθέτης Ólafur Arnalds ένωσε τις δυνάμεις του με την ισλανδή μουσικό Nanna Bryndís Hilmarsdóttir, co-lead τραγουδίστρια των Of Monsters and Men, και δημιούργησε το «Island Songs».
