Η συγκυρία αρχίζει επικίνδυνα να θυμίζει 2015. Αν η Iστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα, στην περίπτωση της διαπραγμάτευσης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τείνει να επαναληφθεί εις βάρος της χώρας.
Οι προειδοποιήσεις κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων και η πρωτοβουλία να μεταφερθούν διαθέσιμα ύψους 65 εκατ. ευρώ του ΟΑΕΔ σε λογαριασμούς της Τραπέζης της Ελλάδος –κίνηση παράνομη αφού αφορούν χρήματα εργαζομένων και ανέργων και όχι του κράτους –αναβιώνουν ένα κλίμα που ελπίζαμε πως δεν θα ξαναβιώναμε. Κι όμως. Η σημερινή κυβέρνηση τα κατάφερε. Αφού μετακίνησε με σισύφειο τρόπο τις διαπραγματεύσεις και μετέφερε αμέτρητες φορές τις ημερομηνίες που η αξιολόγηση θα έκλεινε, τώρα έφτασε η ώρα του τοίχου. Η ώρα των αδιεξόδων. Η χώρα όμως δεν αντέχει άλλο την αβεβαιότητα.
Εχει επισημανθεί από όλες τις πλευρές πως η αγορά βυθίζεται όλο και βαθύτερα. Αν υπήρχε η πιθανότητα ανάταξης της Οικονομίας, μοιάζει να χάνεται και αυτή. Το ακόμη χειρότερο είναι πως οι κυβερνώντες δεν φαίνεται να βάζουν μυαλό. Τώρα, μάλιστα, επαναλαμβάνουν τη ρητορεία του 2015 με τις πολιτικές διαπραγματεύσεις αγγίζοντας πια το φάσμα του καλοκαιριού και του εφιάλτη των μεγάλων δανειακών υποχρεώσεων. Ακόμη και τα πρόσφατα non papers της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν το αδιέξοδο, την αμηχανία και την απουσία στρατηγικής για τη χώρα. Οι ίδιοι μετεστράφησαν το καλοκαίρι του 2015 και υπέγραψαν Μνημόνιο. Ας θυμούνται πως η στιγμή δεν χωράει τις χαμηλές τους πτήσεις.